Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/114 Esas 2020/4430 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, 14.02.2013 tarihinde, müvekkillerinin eş/babası ..."nın, sevk ve idaresindeki davalıya zorunlu mali mesuliyet sigortalı araçla yaptığı tek taraflı kazada vefat ettiğini belirterek fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla davacıların her biri için ayrı ayrı 4.000,00"er TL destekten yoksun kalma tazminatının dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş; taleplerini 04.03.2015 tarihinde toplamda 165.671,87 TL"ye artırmıştır.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre davanın kabulü ile davacı eş ... için 132.742,47 TL ve çocuk ... için 32.929,40 TL destekten yoksun kalma tazminatının dava tarihinden işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içeriğine, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
Davacı eş ve çocuk, destekleri ..."nın 14.02.2013 tarihinde sürücüsü olduğu araçla kaza yapması sonucunda vefatı nedeniyle kazaya karışan aracın zorunlu mali sorumluluk sigortacısı olan davalı ... şirketinden tazminat talebinde bulunmaktadırlar.
Trafik kazası sonucu destek ölmeseydi, ana ve babasına gelirinden pay ayırması muhtemeldir. Uygulamada çocuğun gelirinin bir kısmını ana ve babasına da ayıracağı varsayılır. Bu şartlarda desteğin evli ve 1 çocuğu olduğu gözetilerek desteğe 2 pay, eşe 2 pay, çocuğa bir pay ayrılacak, ana ve babaya da birer pay verilecek; bir süre ikinci çocuğun olacağı düşünülerek bir pay da doğacak çocuğa verilecektir. Bu durumda ana ve babanın payları 1/8 olacaktır.
Dava konusu olay nedeniyle desteğin annesinin kaza tarihinde hayatta olduğu, babasının ise 2006 tarihinde vefat ettiği celp edilen nüfus kaydından anlaşılmaktadır.
Mahkemece hükme esas alınan raporda müteveffanın destek tazminatı hesabı yapılırken annenin ve doğması muhtemel ikinci çocuğun destek süre ve payları hesaba katılmamış olup, desteğin tüm gelirini eş ve çocuğu ile paylaşacağı varsayımı ile hesaplama yapıldığı görülmektedir. Murisin gelirinden anne ve ikinci çocuğa destek payı ayrılmadan yapılan hesaplama eksik ve hatalı olmuştur.
O halde, Dairemizin yerleşik uygulamaları ile belirlenen ve yukarıda ifade olunan destek payları esas alınmak ve anne ile doğacak ikinci çocuğun payı gözetilmek suretiyle davacıların hak kazanacağı muhtemel tazminat tutarının hesaplanması konusunda yeni bir aktüer bilirkişiden rapor alınarak oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, destek paylarının hatalı belirlendiği rapordaki hesaplamanın kabulü doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 07/07/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.