Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2015/17403 Esas 2016/2626 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
3. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/17403
Karar No: 2016/2626
Karar Tarihi: 24.02.2016

Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2015/17403 Esas 2016/2626 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı tarafından terk edilen davacı, davalının aldatarak başka bir kadınla yaşadığını öne sürerek aylık 1000 TL tedbir nafakası talebinde bulunmuştur. Ancak, dava sürecinde davacı aleyhine boşanma davası da açılmıştır ve tarafların davaları birleştirilmiştir. Kararın temyiz edilmesi üzerine Yargıtay, ayrı yerlerde açılan ve aralarında bağlantı bulunan davaların birleştirilmesini düzenleyen Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 166. maddesine göre, ilk mahkemenin ikinci mahkemede birleştirme kararı usul ve yasaya aykırı olduğunu belirtmiştir. Ayrıca, tedbir nafakası davası ve boşanma davası aynı sebepten doğmadığı için biri hakkında verilecek hüküm diğerini etkilemeyecek nitelikte olduğundan, mahkemece yanlış değerlendirme ile karar verilmiştir. Sonuç olarak, hükmün yanlışlığı nedeniyle temyiz itirazlarının kabul edilerek bozulmasına karar verilmiştir.
Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 166. maddesi, ayrı yerlerde açılan ve aralarında bağlantı bulunan davaların birleştirilmesini düzenlemektedir. Bu durumda, ilk mahkemenin ikinci mahkemede birleştirme kararı usul ve yasaya aykırıdır. Yine, ayrı yerlerde açılan tedbir nafakası davası ile boşanma hükümlerine dayalı olarak açılan boşanma davası evlilik birliğinin korunması hükümlerine dayalıdır ve eşler evlilik birliğinin ayrı dava ile korunmasını isteyebilir. Nafaka isteğinin boşanma davasında istenilmesini zorunlu kılan bir hüküm yasada yer almamaktadır.
3. Hukuk Dairesi         2015/17403 E.  ,  2016/2626 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ

    Taraflar arasındaki tedbir nafakası davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın birleştirilmesine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I
    Davacı vekili; davalının davacıyı aldatarak müşterek konutu terk ettiğini ve başka bir kadınla yaşadığını ileri sürerek davacı için aylık 1000 TL tedbir nafakası talep etmiştir.
    Yargılama esnasında davalı tarafından ... Asliye Hukuk Mahkemesinde davacı aleyhine boşanma davası açıldığı anlaşılmış, taraflarca davaların birleştirilmesi talep edilmiştir.
    Mahkemece; “aralarında fiili ve hukuki irtibat bulunduğundan ve nafaka talebinin boşanma dosyasında değerlendirilmesi daha uygun olacağı gerekçesiyle dosyanın .... Asliye Hukuk Mahkemesinin 2014/571 Esas sayılı dosyasında görülen taraflar arasındaki boşanma davası ile birleştirilmesine” karar verilmiştir.
    Hukuk Muhakemeleri Kanunun 166. maddesinin ikinci fıkrası ayrı yerlerde açılan ve aralarında bağlantı bulunan davaların birleştirilmesini düzenlemiştir. Buna göre aralarında bağlantı olan davalar ayrı yargı çevrelerinde yer alan aynı düzey ve sıfattaki hukuk mahkemelerinde açılmış ise, bağlantı sebebiyle birleştirme ikinci davanın açıldığı mahkemeden talep edilebilir. Birinci davanın açıldığı mahkeme, talebin kabulü ile davaların birleştirilmesine ilişkin kararın kesinleşmesinden itibaren, bununla bağlıdır. Bu durumda, ilk mahkemenin ikinci mahkemede birleştirme kararı usul ve yasaya aykırıdır.
    Ayrı yerlerde açılan davaların; evlilik birliğinin korunması (Md.195-201) hükümlerine dayalı olarak TMK. nun 197. maddesine göre açılan tedbir nafakası davası ile boşanma hükümlerine dayalı olarak TMK. nun 166. maddesine göre açılan boşanma davasından ibaret olduğu anlaşılmaktadır. Taraflar arasında boşanma davası olsun yahut olmasın eşler evlilik birliğinin ayrı dava ile korunmasını isteyebilir ve MK. md.201 uyarınca nafaka isteyen eş yerleşim yerinde açtığı dava ile tedbir alınmasını; nafaka verilmesini isteyebilir. Tedbir isteğinin boşanma davasında istenilmesini zorunlu kılan bir hüküm yasada yer almamaktadır. Kaldı ki tedbir nafakası davası ve boşanma davası aynı sebepten doğmadığı için biri hakkında verilecek hüküm diğerini etkileyecek nitelikte bulunmamaktadır. Ayrıca nafaka alacaklısı davacı; davasını ikametgahında açabilecekken, boşanma davasında yetkili mahkemeler buna göre daha sınırlıdır. Birleştirme durumunda yetkili mahkeme davacı aleyhine sınırlandırılmaktadır. Mahkemece, yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.

    SONUÇ : Yukarıda açıklanan esaslar göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz olup bu nedenlerle yerinde olan temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün HUMK. nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz eden davacı tarafa iadesine, 24.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.