MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yaralama, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet, düşme (1- ... için: TCK"nın 86/2, 29, 62, 52 maddeleri uyarınca ve 151/1, 29, 62, 52 maddeleri uyarınca iki kez 1500 TL adli para cezası ve temyiz talebinin reddine dair 26/10/2015 tarihli ek karar,
2-... için: TCK"nın 86/2, 29, 62, 52 maddeleri, CMK"nın 231 maddeleri uyarınca 1500 TL adli para cezasına dair hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı; ve 17/04/2015 tarihli TCK"nın 73/4 maddesi, CMK"nın 223/8 maddesi gereği kamu davasının düşürülmesine dair ek karar)

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Katılan sanık ... hakkında yaralama suçundan verilen kamu davasının düşürülmesi kararına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Açıklanması geri bıkakılan hükme ilişkin dosyanın ancak CMK"nın 231/10. maddesi uyarınca düşme kararı verilmek üzere ya da 231/11 madde uyarınca denetim süresi içerisinde sanığın kasten yeni bir suç işlemesi veya denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülüklere aykırı davranması halinde hükmü açıklamak üzere ele alınabileceği, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararından sonra şikayetten vazgeçilmiş olması sebebiyle dosya ele alınarak düşme kararı verilemeyeceği gözetilmeden yazılı şekilde verilen karar hukuki değerden yoksun olup ortada temyizen incelenebilecek bir hüküm bulunmadığından dosyanın bu suç bakımından mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE,
2-Katılan sanık ... hakkında yaralama ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde:
Hükmolunan cezaların miktarına göre karar tarihi itibariyle; 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna, 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 26. maddesiyle eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, doğrudan verilen 3.000 TL ve altında kalan adli para cezalarının temyizinin mümkün olmaması karşısında, temyiz isteminin reddine dair 26/10/2015 gün ve 2014/332 E, 2015/182 K. sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle ek kararın ONANMASINA, 18/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.