Yanlar arasında görülen tapu iptali ve tescil davası sonunda, yerel mahkemece davanın, kabulüne ilişkin olarak verilen karar davacı vekilince yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;
Dava, tapu iptal ve eski hale ihya isteğine ilişkindir.
Dosya içeriğinden ve toplanan delillerden, çekişme konusu 2157 ada 9 parsel sayılı taşınmazın geldisi olan 589 nolu kadastro parselinin Urla Tapulama Mahkemesi"nin 06.08.1985 tarihli, 1979/192 Esas, 1985/336 sayılı kararı gereğince dava dışı şahıslar adına tescil edildiği daha sonra imar uygulaması kapsamına alınarak oluşan 2026 nolu imar parselinin 26.04.1994 tarihinde dava dışı H.K.adına kaydedildiği, bu şahsında taşınmazı yine dava dışı M. Ş.e devrettiği, anılan imar parselinin de yeniden imar uygulamasına tabi tutularak oluşan 2157 ada 9 nolu imar parselinin 09.10.2006 tarihinde  M. Ş.adına tescil edildiği, M."ın da taşınmazı 15.01.2008 tarihinde satış suretiyle dava dışı R. A.a devrettiği  görülmektedir.
Davacı, 2157 ada 9 nolu parselin davalı belediyenin 17.05.2006 tarihli, 271 sayılı kararına istinaden yapılan imar uygulaması sonucu oluştuğunu, anılan işlemin İmar Yasasına aykırı olması ve Hazinenin hak ve menfaatlerine büyük ölçüde zarar verecek şekilde hazırlanması nedeni ile idari yargıda açtığı dava neticesinde iptal edildiğini ileri sürerek, sözkonusu parselin tapu kaydının iptali ile eski hale getirilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, çekişme konusu taşınmazın tesciline dayanak imar işleminin idari yargıda iptal edildiği gerekçesi ile 2157 ada 9 parsel sayılı taşınmazın tapu kaydının iptali ile aynı malik adına kayıt ve tesciline karar verilmiştir.
Hemen belirtmek gerekir ki; bir kimsenin muayyen bir davada kendisine izafe edilen davacı veya davalı sıfatına haiz bulunup bulunmadığı hususu, bir usul hukuku meselesi olmayıp, maddi hukuka göre tayin edilen ve dava konusu hakkın özüne ilişkin bir meseledir. Sıfatın bulunmaması halinde verilen karar, davanın mesmu olmadığına dair olmayıp, davanın esasına dair bir karardır. Bir hakkı dava etmek yetkisi (o haktan dolayı davacı olmak sıfatı) o hakkın hamiline aittir. Bu hak kendisinden davalı olarak istenebilecek olan kimse de, o hakka riayet etmekle mükellef olan veya bahis konusu hukuki münasebete iştirak etmiş olan kimsedir. Subjektif hakkın hamilinin ve ona riayet etmekle mükellef olanın kim olduğu meselesi ise tamamen maddi hukuka göre tayin olunur. Bir haktan dolayı dava açma yetkisi (davacı olmak sıfatı) kural olarak o hakkın hamiline ait ise de maddi hukuk bazı hallerde o hakkın hamili olmayan üçüncü kişilere de dava açmak hakkını tanımaktadır. Ne var ki bu durumlar istisna olarak hukukumuzda yeralmaktadır. Öte yandan hakimin bir dava da her iki taraftan birinin dava açma sıfatlarının bulunmadığını resen gözetmesi gerekir.  Somut olaya gelince, davacı Hazine"nin ne çekişme konusu imar parselinde ne de geldi parsellerinde kayıttan ve mülkiyetten kaynaklanan bir hakkının bulunmadığı tartışmasızdır.
O halde, davacının dava açma sıfatının bulunmaması sebebi ile sıfat yokluğundan davanın reddine karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı olduğu üzere hüküm kurulmuş olması doğru değildir.
Davacı vekilinin temyiz itirazları belirtilen nedenlerle yerindedir.  Kabulüyle hükmün (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK."nın 428.maddesi gereğince BOZULMASINA,  06.06.2013  tarihinde oybirliğiyle karar  verildi.