MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, kamu malına zarar verme
HÜKÜM : TCK"nın 142/1-a ,143/1, 35. maddeleri uyarınca 7 ay hapis cezası; 152/1-a. maddesi uyarınca 1 yıl hapis cezası; 53, 54.ve 63. maddelerinin uygulanmasına

Dosya incelendi gereği düşünüldü:
Sanık hakkında, ...Adliye binasının bodrum dış giriş kapısını zorlayıp girmeye teşebbüsü nedeniyle, iş yeri dokunulmazlığını bozmaya kalkışma suçundan TCK’nın 116/2-4 maddesi uyarınca, dava açılması mümkün görülmüştür.
Sanığın, olay gecesi hırsızlık amacıyla ...Adliyesi"ne doğu cephesinde bulunan bodrum kapısının göbeğini ayarlı pense ile söküp girmeye çalıştığı, sökülen göbek, ayarlı pense ve üzerinde parmak izi tespit edilen siyah poşet, levye ve burç gibi malzemeleri de bırakarak olay yerinden kaçtığı anlaşıldığından kamu malına zarar verme ve hırsızlığa teşebbüs suçlarının oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanığa yüklenen hırsızlık suçundan doğan herhangi bir maddi zararın olmadığı ve adli sicil kaydına göre suç tarihi itibarıyla sabıkasız olduğu anlaşılan sanık hakkında 5271 sayılı CMK"nun 231. maddesinin 6. fıkrasının (b) bendinde belirtilen "sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması" koşulunun oluşup oluşmadığı değerlendirilerek, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken "..kurum zararını gidermemi olması” gerekçesiyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
2-Adli sicil kaydına göre suç tarihi itibarıyla sabıkasız olan sanık hakkında hükmolunan cezanın ertelenmesine yer olmadığına karar verilirken, 5237 sayılı TCK"nın 51/1-b maddesinde belirtilen; "suçu işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık dolayısıyla tekrar suç işlemeyeceği konusunda mahkemede bir kanaat oluşup oluşmaması" hususunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, "Sanığın inkara yönelik davranışları suç tarihinden sonra ve karardan önce benzer suçlardan dolayı sabıkalı oluşu " biçimindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile ertelemeye yer olmadığına karar verilmesi,
3- TCK’nın 53. maddesinin 3.fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
4-5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmekle beraber, maddenin (b) fıkrasında yer alan "ve diğer siyasi hakları kullanmaktan" şeklindeki ibarenin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi nedeniyle bu husus,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.