Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2016/2874 Esas 2016/2563 Karar Sayılı İlamı

3. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/2874
Karar No: 2016/2563
Karar Tarihi: 24.02.2016

Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2016/2874 Esas 2016/2563 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı ile davalı vekili, davacının taleplerinin hukuki dayanağı olmadığı gibi davacının kısmen kabul taleplerini de kabule gerek olmadığından reddini talep etmiştir. Mahkeme ise yaptığı değerlendirme sonucu davayı reddetmiştir. Temyiz eden taraf ise kararın kaldırılması ve nafakanın artırılması için temyiz başvurusu yapmıştır. Ancak Yargıtay, kararın kesin olduğunu ve nafaka farkının yıllık miktarının hesaplandığına dikkat çekerek temyiz başvurusunu reddetmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5219 Sayılı Kanun
- 5236 Sayılı Kanun
- HUMK'nun 427. Maddesi

3. Hukuk Dairesi 2016/2874 E. , 2016/2563 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK(AİLE) MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki nafakanın artırılması davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

5219 ve 5236 sayılı yasalar ile HUMK.nun 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080 TL"ye çıkarılmıştır.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 06.04.2005 tarih ve 2005/3-169 E-2005/235 K. sayılı kararı ile nafaka davalarında temyiz ve karar düzeltmede yıllık nafaka miktarının dikkate alınacağı açıklanmıştır.
Hüküm, yıllık nafaka (farkı) miktarı itibariyle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kurulu kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz isteminin REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 24.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.