Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2013/24745 Esas 2016/1274 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/24745
Karar No: 2016/1274
Karar Tarihi: 09.02.2016

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2013/24745 Esas 2016/1274 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, katılanın işletmesine bir araçla gelerek kendisini doktor olarak tanıtarak bilgisayar sattı. İkinci görüşmede ofis kiralayacaklarını söyledi. Katılan, sanıkla anlaşarak toplamda üç bilgisayar aldı, ancak sanık daha sonra hiçbir zaman geri dönmedi. Sanığın dolandırıcılık suçu işlediği kanıtlandı ve mahkum edildi. Mahkeme, sanığın hapis cezası aldığı için bazı haklarından da mahrum kalacağına dikkat çekti. Temyiz itirazları reddedildi ve hüküm onaylandı.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 157/1 maddesi (Dolandırıcılık)
- 5237 sayılı TCK'nın 52/2 maddesi (Hapis Cezası)
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi (Haklarından Mahrum Bırakılma)
- 5237 sayılı TCK'nın 43/1. maddesi (Zincirleme Suç Hükümleri)

15. Ceza Dairesi 2013/24745 E. , 2016/1274 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 52/2. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Sanık hakkında dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmü, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi uyarınca sanığın belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasının, kasten işlenen suçtan dolayı, hapis cezası ile cezalandırılmanın kanuni sonucu olması nedeniyle, bu hususun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün olması karşısında bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanığın, katılanın işletmeciliğini yaptığı ... isimli iş yerine bir araç ile geldiği, kendisini doktor .... olarak tanıttığı, satmak istediği bilgisayarı olduğunu söylediği, aralarında anlaştıkları, 1000 TL karşılığında katılanın sanıktan bilgisayar satın aldığı, 2-3 gün sonra sanığın aynı araçla yine iş yerine gelerek ofis tuttuğunu ve bu ofis için bilgisayar teknik servis desteği alacağını söylediği, 22/11/2010 tarihinde ücretini ödemek koşulu ile 10/11/2010 tarihinde 2 adet ve 20/11/2010 tarihinde 1 adet olmak üzere toplam 3 adet bilgisayar aldığı, bilgisayarları aldıktan sonra bir daha müştekinin yanına uğramadığı, sanığın bu şekilde atılı suçu işlediğinin iddia edildiği olayda, sanık ve katılan beyanları ile tüm dosya kapsamına göre sanığın atılı suçu işlediği anlaşılmakla hakkında verilen mahkumiyet hükmünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 43/1. maddesi kapsamında, aynı suç işleme kararıyla kanunun aynı hükmünü birden fazla ihlal ederek, değişik zamanlarda birden fazla kez menfaat temin etmiş olması karşısında, zincirleme suç hükümlerinin uygulanmayarak eksik ceza tayin edilmesi hususu aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 09.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.