5607 sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/10887 Esas 2021/4794 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10887
Karar No: 2021/4794
Karar Tarihi: 22.04.2021

5607 sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/10887 Esas 2021/4794 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanığın 5607 sayılı Kanuna Aykırılık suçundan mahkum edildiği belirtiliyor. Temyiz incelemesi sonucunda, hükümde bir değişiklik yapılmasına gerek görülmediği ifade ediliyor. Ancak, sanık lehine olan düzenlemelerin yapıldığı 7242 sayılı Kanun'un 61. ve 62. maddeleri ile ilgili olarak, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtiliyor. Ayrıca, müsadere talebi ve davası olmayan nakil vasıtası aracı hakkında karar verilmesi ve gün para cezasının adli para cezasına çevrilmesine ilişkin sevk maddesi olarak TCK'nin 52/2. maddesinin gösterilmemesi nedeniyle hükmün bozulmasına karar verildiği ifade ediliyor. Kararda, 5237 sayılı TCK'nın 7. maddesi, 7242 sayılı Kanun'un 63. maddesi ve 5607 sayılı Kanun'a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası ile ilgili olarak, ilgili hükümlerin uygulanma koşullarının araştırılması ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtiliyor. Kanun maddeleri daha detaylı ve açıklayıcı bir şekilde eklenmemiş.

19. Ceza Dairesi 2019/10887 E. , 2021/4794 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak,
Hükümden sonra 15/04/2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun"un 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"un 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklinde düzenlemenin sanık lehine hükümler içerdiği, yine aynı Kanun"un 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun"un 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla; 5237 sayılı TCK"nın 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun"un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası mucibince ilgili hükümlerin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yerel mahkemece yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Kabule göre ise ;
1- Müsadere talebi ve davası bulunmayan nakil vasıtası araç hakkında karar verilmek suretiyle CMK"nin 226/1. maddesine aykırı davranılması,
2-Gün para cezasının adli para cezasına çevrilmesine ilişkin sevk maddesi olarak TCK"nin 52/2. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nin 232/6. maddesine aykırı davranılması,-
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 22.04.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.