14. Hukuk Dairesi


MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tapu iptali ve tescil davasından dolayı mahal mahkemesinden verilen yukarıda gün ve sayısı yazılı hükmün; Dairemizin 24/09/2019 gün ve 2018/5133 Esas, 2019/5693 Karar sayılı ilamı ile onanmasına karar verilmişti. Süresi içinde davacı ... vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla, dosya içerisindeki bütün evrak incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R
Mahkemece yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve Dairemizce de benimsenen mahkeme kararının gerekçesine göre hüküm usul ve yasaya uygun bulunmuş, temyiz istemi bu gerekçelerle karşılanarak onanmıştır.
Dairemizin onama ilamında düzeltilmesi gereken bir yön bulunmadığından, HUMK’nun 440. maddesindeki nedenlerden hiçbirisine uymayan karar düzeltme isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan gerekçelerle, HUMK’nun 440. maddesinde öngörülen hususlardan hiçbirisine uymayan karar düzeltme isteminin REDDİNE,
aynı yasanın 442/son ve 4421 sayılı Kanunun 2 ve 4/b-1 maddeleri delaletiyle takdiren 450,00 TL para cezası ile bakiye 20,80 TL karar düzeltme ret harcının düzeltme isteyenlerden tahsiline, 11/11/2020 tarihinde oy çokluğuyla karar verildi.
(Muhalif)


KARŞI OY
Dava, tapu tahsis belgesine dayalı tapu iptali ve tescil isteğine ilişkindir.
Davacı vekili; 184 ada 7 parsel sayılı taşınmazın 400 m2"lik kısmı için davacıya 03.09.1985 tarihli tapu tahsis belgesi verildiğini, imar çalışmaları sonucu davacıya ait yapının davalı ... Belediyesine ait 763 ada 9-10 ve 12 parsel sayılı taşınmazlarda kaldığını, tapu iptali ve tescil talebinde bulunmuştur.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacılar vekili temyiz etmiş, Dairemizin 24.09.2019 tarih, 2018/5133 Esas- 2019/5693 Karar sayılı ilamı ile hükmün onanmasına karar verilmiştir. Dairemizin onama ilamına karşı, davacılar vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 04.12.1996 tarihli ve 1996/14-763-864 sayılı kararında da belirtildiği gibi, tapu tahsis belgesi bir mülkiyet belgesi olmayıp yalnızca fiili kullanmayı belirleyen ve ilgilisine kişisel hak sağlayan bir zilyetlik belgesidir. Tapu tahsis belgesinin varlığı tahsis edilen yerin adına tahsis yapılan kişi veya mirasçıları adına tescili için yeterli değildir. Tahsis kapsamındaki yerin hak sahibi adına tescil edilebilmesi için;
-Hukuki yönden geçerliliğini koruyan bir tapu tahsis belgesinin bulunması,
-Tahsise konu yerde 3194 sayılı Kanunun 18. maddesi uyarınca imar planı veya 3290 sayılı Kanun ile değişik 2981 sayılı Kanun uyarınca ıslah-imar planlarının yapılmış olması,
-İlgilisine, tapu tahsis belgesi gereğince bir başka yerden tahsis yapılmamış olması,-Tahsise konu yerin kamu hizmetine ayrılmamış ve imar planına göre konut alanında kalmış olması,
-Tahsise konu yer ile tescili istenilen taşınmazın aynı yer olup olmadığı ve taşınmazın niteliklerinin belirlenmesi amacıyla mahallinde uzman bilirkişiler aracılığı ile keşif yapılması,
-Tahsise konu arsa bedelinin ödenmiş olması, ödenmemiş ise taşınmazın dava tarihindeki rayiç değerinin uzman bilirkişiler aracılığı ile saptanarak hükümden önce mahkeme veznesine veya belirlenecek tevdi mahalline depo edilmiş olması.
-İmar parsellerinin oluşturulması sırasında, şuyulandırmaya tabi tutulan parselden 3290 sayılı Kanun ile değişik 2981 sayılı yasanın 18/b-c maddesi uyarınca düzenleme ortaklık payı kesilip kesilmediğinin, kesilmiş ise uygulanan oranın saptanması gerekir,
-Mahkemece, yukarıda belirtilen koşullar doğrultusunda yapılacak inceleme sonucunda, tescil isteğinin kabulü için yasal koşulların oluştuğu kabul edildiği takdirde, 3290 sayılı Kanun ile değişik 2981 sayılı Kanunun 10/C-2 maddesi gereğince tahsise konu yerde uygulanan düzenleme ortaklık payının (DOP) davacıyı da bağlayıcı nitelikte olduğu dikkate alınarak tahsis miktarından bu oranda yapılacak indirimden sonra kalan miktarın tesciline karar verilmelidir.
Bu ilkeler ışığında somut olaya bakıldığında; davacıya 184 ada 7 parsel sayılı Hazine taşınmazı üzerine yapmış olduğu üç katlı mesken vasıflı yığma yapı nedeniyle 03.09.1985 tarihli tapu tahsis belgesi verilmiştir.
Dava konusu 184 ada 7 parsel sayılı taşınmaz 88.774,91. m2 olarak orman vasfı ile Maliye Hazinesi adına tapuda kayıtlı iken 15.10.1987 tarihinde ifraz edilerek 184 ada 13, 14, 15, 16 parsel sayılı taşınmazlar oluşmuştur. Dava konusu 763 ada 9, 10 ve 12 parsel sayılı taşınmazlar ise; yine bu taşınmazlardan ifraz edilerek arsa vasfı ile 15.10.1987 tarihinde Beykoz Belediyesi adına tescil edilmişlerdir.
Beykoz Kadastro Mahkemesinin 1989/11 Esas - 2016/2 Karar sayılı ilamında; davaya konu 184 ada 7 parsel sayılı taşınmazın da bulunduğu bazı taşınmazlar hakkında Hazine adına orman sınırı dışına çıkarılma işleminin iptali ve kazandırıcı zamanaşımı hukuksal nedenine dayalı tapu iptali ve tescil istemli açılan dava sonucu; çekişmeli taşınmazların 1940 yılında yapılan ilk orman kadastrosunda Devlet ormanı sınırları içinde kaldığı, tahdidin kesinleşmesiyle Temmuz 1947 tarih 56 sayılı orman niteliğinde tapu kaydı oluşturulduğu, arazi kadastrosunda da orman niteliğiyle tespit ve tescil edildiği, davacılar ve bir kısım müdahillerin dayandığı kök temessük kaydından gelen tapu kayıtlarının 4785 sayılı Kanun karşısında hukuki değerini yitirdiği, 5658 sayılı Kanuna göre iade edilecek yerlerden olmadığı, öncesi Devlet ormanı olup da sonradan 1981 yılında XV, XVII, XVIII, XIX, XX poligon numaraları verilerek 1744 sayılı Kanunun 2/B madde uygulaması ile orman sınırı dışına çıkarıldığı, çekişmeli taşınmazların öncesi Devlet ormanı olduğundan Hazine adına orman sınırı dışına çıkarılmalarının yasal zorunluluktan kaynaklandığı, bu yerlerde imar uygulaması da yapılamayacağı, zilyetlikle kazanılmasının da mümkün olmadığı belirlenerek, gerek tapuya, gerekse zilyetliğe dayalı davaların reddine karar verilmiştir.
Mahkemece; dava dışı 3. kişiler tarafından kazandırıcı zamanaşımı hukuksal nedenine dayalı olarak açılan Beykoz Kadastro Mahkemesinin 1989/11 Esas sayılı dosyasında verilen karar, eldeki davanın reddi kararına dayanak yapılmışsa da ortada hukuki geçerliliğini koruyan tapu tahsis belgesi bulunduğu gözetilmeden hüküm tesis edilmiş olması doğru değildir.
Bu durumda; mahkemece Dairemizin yukarıda belirtilen ilkeleri doğrultusunda gerekli araştırma ve incelemeler yapılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yerinde olmayan gerekçeyle yazılı şekilde verilen ret kararı nedeniyle davacılar vekilinin karar düzeltme talebinin kabulü ile, ilk derece mahkeme kararının bozulmasına karar verilmesi gerektiği düşüncesinde olduğumdan sayın çoğunluğun karar düzeltme isteminin reddi yönündeki kararına katılamıyorum.