Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/4659 Esas 2014/10283 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat
Hüküm : 534,86 TL maddi ve 1.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacı vekilinin 21.11.2005 tarihli dilekçesi ile müvekkili davacının bir suç soruşturması nedeniyle tutuklu kaldığını, yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan beraatine hükmedildiğini belirterek 466 sayılı Kanun gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın mahkemece kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat davasının dayanağını oluşturan Adana 6. Ağır Ceza Mahkemesinin, 2004/328 Esas - 2005/293 Karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinde; sanığın (davacının) Terör örgütüne üye olmak suçundan, 22.01.2003 – 03.04.2003 tarihleri arasında tutuklu kaldığı ve yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, hükmün temyiz edilmeksizin 07.10.2005 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının 21.11.2005 tarihinde haksız işlem tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 466 sayılı Kanun gereğince öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, dava için kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla,
Bozmaya uyularak yapılan incelemeye, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre, davalı vekilinin hükmedilen tazminat miktarına ve eksik incelemeye, davacı vekilinin manevi tazminat miktarına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davacının, beraat ettiği ceza dava dosyasında kendisini vekille temsil ettirdiğinin ve ücreti vekaletin ödenmediğinin anlaşılması karşısında, bozmadan önceki 21.10.2010 tarihli hükümde maddi zarara ilave edilen 700 TL vekalet ücretinin de talep sebebiyle maddi tazminata dahil edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin dayanak dosyada vekile ödenen ücretin de maddi tazminata dahil edilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden maddi tazminatın 1.234,86 TL’ye yükseltilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.