MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK"nın 42/1. maddesi gereğince, infazın durdurulması, eski hale getirme talebiyle birlikte temyiz isteminde bulunulması halinde karar verme yetkisi, Yüksek Mahkemeye ait bulunduğundan, yerel mahkemece sanık hakkında bu hususta verilen 07/05/2020 tarihli ek kararın yok hükmünde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Kararda, kanun yolu başvuru şeklinin hükmü veren mahkemeye bir dilekçe verilmesi veya zabıt katibine beyanda bulunulması suretiyle olacağının, başvurmadığı takdirde hükmün kesinleşeceğinin gösterilmesi gerekirken, başvuru şeklinin anlaşılabilir nitelikte açıkça gösterilmediği ancak Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 27.12.2011 tarihli ve 2011/8-377 esas, 2011/301 sayılı ilamında da belirtildiği üzere, savunma ve yasa yollarına başvurma açısından yeterli düzeyde hukuki bilgiye sahip olan müdafiin kanun yollarına nasıl başvurulacağını, başvurmadığı takdirde hükmün kesinleşeceğini bilmemesinin düşünülemeyeceğinden, yasa yolu bildirimindeki bu eksiklik müdafii açısından bir yanılgı ve bu bağlamda hakkın kullanılması yönünde bir engel oluşturmayacağı değerlendirilerek yapılan incelemede,
Sanığın ve vekaletnameli müdafiinin yokluğunda verilen 11/11/2009 tarihli hükmün, 13/01/2010 tarihinde müdafiiye usulüne uygun tebliğ edildiği, sanığın kararı yasal süresi içerisinde temyiz etmediği ve süre geçtikten sonra eski hale getirme talebiyle temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında; eski hale getirme istemi yerinde görülmediğinden, 1412 sayılı CMUK"un 310/1. maddesinde öngörülen 7 günlük yasal süreden sonra 04/11/2011 tarihinde temyiz eden sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, 02/11/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.