Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/3085 Esas 2016/17517 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3085
Karar No: 2016/17517
Karar Tarihi: 15.11.2016

Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/3085 Esas 2016/17517 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hakaret davasında sanığın bir sosyal medya platformunda söz konusu kişinin başka bir kişiden daha hırsız ve yolsuz olduğunu söylediği ancak mahkeme tarafından beraat kararı verildiği belirtilmiştir. Ancak temyiz edilen kararda, söz konusu sözlerin katılanın onur, şeref ve saygınlığına karşı bir isnat niteliği taşıdığı, düşünce özgürlüğü gerekçesiyle beraat kararı verilemeyeceği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri: Hakaret suçu için Türk Ceza Kanunu'nun 125. maddesi incelenmiştir.

18. Ceza Dairesi 2016/3085 E. , 2016/17517 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Beraat

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak,
Sanığın, bir sosyal paylaşım sitesinde "... ilgili ne düşünüyorsunuz? ...ten daha hırsız yolsuz olduğu söyleniyor" dediğinin sabit olması karşısında, söylenen sözlerin katılanın onur, şeref ve saygınlığına yönelik olgu isnadı niteliğinde olduğu gözetilmeden, “yazının içeriğinden de anlaşılacağı üzere düşünce açıklamasının dile getirildiği, hakaret kastı ile hakaret edilmediği ayrıca yazıda doğrudan doğruya katılanın hedef alınmadığı ve onun kastedilmediği” biçimindeki yerinde olmayan gerekçeyle beraat kararı verilmesi,
Kanuna aykırı ve katılan ... vekilinin temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 15/11/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.