Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/16466 Esas 2016/17514 Karar Sayılı İlamı

Görevi yaptırmamak için direnme suçundan sanık ...’in 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 265/1 ve 62. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve cezasının aynı Kanun’un 58/7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve hakkında cezasının infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına dair ... Asliye Ceza Mahkemesinin 18/03/2010 tarihli ve 2009/500 esas, 2010/204 sayılı kararın infazını müteakip, hükümlü hakkında 1 yıl denetimli serbestlik tedbiri belirlenmesi sonrasında, Sakarya Denetimli Serbestlik Müdürlüğünce belirlenen denetim planı kapsamında yükümlüklerine uyarıya rağmen uymamakta ısrar etmesi nedeni ile hükümlü ...’in, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 108/7. maddesi gereğince 15 gün disiplin hapsi cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Sakarya İnfaz Hâkimliğinin 27/03/2015 tarihli ve 2015/227 esas, 2015/373 sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine dair Sakarya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 20/04/2015 tarihli ve 2015/343 değişik iş sayılı kararının, Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 29/08/2016 gün ve 342698 sayılı tebliğnamesiyle dava dosyası Dairemize gönderilmekle incelendi:
İstem yazısında: “Dosya kapsamına göre, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunu"nun 108/7. maddesindeki "Cezanın infazı tamamlandıktan sonra devam eden denetim süresi içinde, bu madde hükümlerine göre kendilerine yüklenen yükümlülüklere ve yasaklara aykırı hareket eden mükerrirler, infaz hakimi kararı ile disiplin hapsine tabi tutulur. Disiplin hapsinin süresi on beş günden az veya üç aydan fazla olamaz” hükmüne göre, belirlenen denetim süresi içerisinde yükümlülük verilmemiş ise Denetimli Serbestlik Hizmetleri Yönetmeliği’nin 96. maddesinde belirtilen rehberlik çalışmalarına katılma yükümlülüğünün denetimli serbestlik müdürlüğünce uygulanması ve bu yükümlülüğe uymama halinde yükümlü hakkında aynı maddenin 5. fıkrası uyarınca işlem yapılması gerektiği; ayrıca disiplin cezasına gerek olmadığının gözetilerek itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilmektedir.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Yargıtay Büyük Genel Kurulu"nun 12.02.2016 tarih ve 2016/1 sayılı kararı ile hazırlanan iş bölümünde belirtilen, “Uyarlama yargılamaları hariç olmak üzere hükmün infazı aşamasında disiplin cezaları, koşullu salıverilme, koşullu salıverilmenin geri alınması, denetimli serbestlik ve infazla ilgili diğer uyuşmazlıklardan kaynaklanan iş veyahut kararlara yönelik temyiz incelemeleri, hükme esas alınan suç ya da kararların niteliğine bakılmaksızın, 1. Ceza Dairesi tarafından yapılır” hükmüne göre, kanun yararına bozma isteminin, Yargıtay 1. Ceza Dairesi"nce incelenmesi gerektiği anlaşılmakla; Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın 1. Ceza Dairesi"ne gönderilmesine, 15.11.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.