MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... Yönetimi tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Kadastro sırasında, ... Köyü, 103 ada 1 parsel sayılı 909935,70 m² yüzölçümündeki taşınmaz, orman niteliği ile Hazine adına tesbit edilmiştir.
Davacı, taşınmazın kendisine ait olduğu iddiasıyla Asliye Hukuk Mahkemesinde dava açmış; mahkemece, dava konsu taşınmazın kadastro tutanağı kesinleşmediği gerekçesiyle görevsizlik kararı verilerek, dava dosyası görevli kadastro mahkemesine aktarılmıştır.
Yapılan yargılama sonunda mahkemece; davanın reddine, 103 ada 1 parsel sayılı taşınmazın tesbit gibi tapuya tesciline karar verilmiş, hüküm davalı ... Yönetimi vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava kadastro tesbitine itiraza ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde orman kadastrosu, 3402 sayılı Kanunun 5304 sayılı Kanun ile değişik 4. maddesi hükmüne göre yapılmıştır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye göre, mahkemece, davacı gerçek kişilerin davasının reddi yolunda kurulan hükümde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak; mahkemece, davanın reddine karar verildiği halde, kendisini vekil ile temsil ettiren davalı ... Yönetimi lehine vekâlet ücretine hükmedilmemesi ve çekişmeli taşınmazın başka dosyada da davalı olması nedeniyle karar kesinleştiğinde dosyanın tutanak aslının bulunduğu dosya içine konulmasına karar verilmesi gerekirken bu hususta karar verilmemiş olması da doğru değil ise de, bu hususların hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple; hüküm fıkrasının 2. paragrafının tamamen kaldırılarak, bunun yerine, “Karar kesinleştiğinde dosyasının çekişmeli taşınmazın tutanak aslının bulunduğu Maden Kadastro Mahkemesinin 2009/7 E. 2011/30 K. sayılı dosya arasında konulmasına” cümlesinin yazılması, ayrıca, 2. paragraftan sonra gelmek üzere “Davalı ... Yönetimi vekilinin sarf ettiği emek ve mesaisine karşılık 3402 sayılı Kanunun 31/3. maddesi uyarınca 300.- TL vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalı ... Yönetimine verilmesine” cümlesinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla H.U.M.K.’nın 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 01/04/2014 tarihinde oy birliği ile karar verildi.