Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/15336 Esas 2018/520 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/15336
Karar No: 2018/520
Karar Tarihi: 12.02.2018

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/15336 Esas 2018/520 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asıl ve birleşen menfi tespit davaları ile birleşen itirazın iptali davası hakkında verilen karar incelenmiştir. Birleşen davalar müstakil dava niteliklerini korur ve her bir davanın hukuki dayanağı farklıdır. Temyize konu edilen miktarların 2.027,25 TL, 500,00 TL ve 1.250,00 TL olması nedeniyle 14.7.2016 tarihli karar kesin niteliktedir. Sonuç olarak, asıl ve birleşen davacı vekilinin temyiz istemi reddedilmiştir. Kararda bahsedilen kanun maddeleri ise HUMK 427. madde ve 5236 sayılı Kanunun 19'uncu maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-Madde 4'tür. Kesinlik sınırı ise 2016 yılı için 2.190,00 TL olarak belirlenmiştir.
19. Hukuk Dairesi         2016/15336 E.  ,  2018/520 K.

    "İçtihat Metni"

    Asıl ve birleşen dosyalar davacısı ... vek. Av. ... ile asıl ve birleşen dosyalar davalısı ... aralarındaki asıl ve birleşen menfi tespit davaları ile birleşen itirazın iptali davası hakkında ... 2. Asliye Ticaret Mahkemesinden verilen 14/07/2016 gün ve 2014/378-2016/783 E.-K. sayılı hükmün asıl ve birleşen dosyalarda davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu.

    - K A R A R -

    Birleşen davalar müstakil dava niteliklerini korur. Asıl davada, reddolunan kısım 2.027,25 TL, birleşen 2013/201 esas sayılı davada reddolunan kısım 500,00 TL, birleşen 2013/403 esas sayılı davada reddolunan miktar 1.250,00 TL olup, her bir davanın hukuki dayanağı farklıdır. Bu durumda her bir davanın temyiz edilen miktarları ele alındığında HUMK 427. maddesine göre reddi gerekir.
    5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunun (HUMK) 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19"uncu maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2016 yılı için 2.190,00 TL’dir.
    Temyize konu edilen miktarların 2.027,25 TL, 500,00 TL ve 1.250,00 TL olması nedeniyle 14.7.2016 tarihli karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün ¾ sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle asıl ve birleşen davacı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin harcın istek halinde asıl ve birleşen dosyalar davacısına iadesine, 12/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.