Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/5757 Esas 2020/6433 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/5757
Karar No: 2020/6433

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/5757 Esas 2020/6433 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen boşanma davası kararında, davacı erkek ve davalı kadının kusur derecelendirmesi konusunda taraflar arasında anlaşmazlık yaşandığı belirtilmektedir. Mahkeme, yapılan soruşturma ve toplanan deliller doğrultusunda davacı erkeğin ağır kusurlu olduğunu kabul etmiş, ancak yazılı şekilde tarafların eşit kusurlu olduğunun kabul edilmesi doğru olmamıştır. Bu nedenle kararın bozulması gerektiği kararına varılmıştır. Kararın bozma kapsamı dışında kalan diğer bölümlerinin ise onanmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri: Boşanma davalarında kusurun belirlenmesi konusunda Türk Medeni Kanunu’nun 166. maddesi ve 4787 sayılı Kanun’un 2. maddesi uygulanmaktadır. Maddi ve manevi tazminat talepleri ise Türk Medeni Kanunu’nun 174. maddesine göre değerlendirilmektedir. Yoksulluk nafakası talepleri ise Türk Medeni Kanunu’nun 175. maddesi uyarınca incelenmektedir.

2. Hukuk Dairesi 2020/5757 E. , 2020/6433 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı erkek tarafından kusur belirlemesi, maddi ve manevi tazminat talebinin reddi yönünden; davalı kadının tarafından ise kusur belirlemesi, maddi ve manevi tazminat ile yoksulluk nafakası talepleri konusunda karar verilmesine yer olmadığı kararı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacı erkeğin tüm, davalı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yersizdir.
2-Yapılan soruşturma ve toplanan delillerden, bölge adliye mahkemesince belirlenen ve gerçekleşen kusurlu davranışlara göre evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebebiyet veren vakıalarda davacı erkeğin, davalı kadına göre ağır kusurlu olduğunun kabulü gerekirken, hatalı kusur derecelendirmesi sonucu yazılı şekilde tarafların eşit kusurlu olduklarının kabulü doğru olmamış ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, kararın bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın davacıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 267.80 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davalıya geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 14.12.2020 (Pzt.)