MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVACI(3.Kişi) : ...
DAVALI(Alacaklı) :
(Borçlu) :
DAVA TÜRÜ : İstihkak

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş olup hükmün davacı üçüncü kişi tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR

Davacı üçüncü kişi, işyeri ve mahcuzların tamamının kendisine ait olduğunu, buna dair fatura ibraz ettiğini, yapılan haczin haksız olduğunu belirtilerek, davanın kabulünü talep etmiştir.
Davalı alacaklı vekili, borçlunun ticaret sicilde kayıtlı olan adresinin davacının adresi ile aynı olduğunu, borçlunun bahse konu işyerinde bulunan işletmenin sahibi olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, borçlunun ticaret sicil kayıtlarına göre işyerini 01.04.2014 tarihinde terk ettiği ve haciz tarihi itibariyle ayrı bir işyerinin bulunmadığı, borçlu ile üçüncü kişinin faaliyet alanlarının aynı olduğu, haciz tarihi itibariyle davacı ile aynı işyerini birlikte çalıştırdıklarının kabulü gerektiği, davacının delil listesinde sunduğu vergi levhasında işe başlama tarihinin 02.04.2014 olduğu, borçlunun işi terk ettiği tarihten sonra işe başladığı, davacının mülkiyet iddiasını ispata yeter belge sunmadığı gerekçeleri ile davanın reddine karar verilmiş, karar davacı üçüncü kişi tarafından temyiz edilmiştir. Mahkemece, 07.04.2016 tarihli kararın, 20.04.2016 tarihli dilekçe ile temyiz edildiği, 10 günlük yasal süre içinde temyiz isteminde bulunulmadığı gerekçesi ile yasal süresinden sonra yapılan temyiz isteminin reddine dair ek karar verilmiş, ek karar davacı üçüncü kişi tarafından temyiz edilmiştir.
2004 sayılı İcra İflas Kanunu"nun 363/1. maddesi uyarınca icra hukuk mahkemelerince verilecek kararların temyiz süresi tefhim veya tebliğ tarihinden itibaren 10 gündür. Maddedeki “tefhim” kavramının "hükme ilişkin tüm hususların gerekçesi ile birlikte açıklandığı hal" olarak anlaşılması zorunludur. Bu nedenle, yukarıda açıklanan nitelikte bir tefhim varsa temyiz süresi tefhim tarihinden itibaren, aksi halde gerekçeli kararın tebliğinden itibaren başlayacaktır. Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun konuyla ilgili içtihatı da bu yöndedir. (21.01.2015 tarih, 2014/9-1438 Esas, 2015/580 K. sayılı karar) Usul hukukunda yer almamakla birlikte uygulamada, tefhimden sonra temyiz süre tutum dilekçesi veya kararın tebliğinden sonra gerekçeli temyiz dilekçesi sunmak suretiyle kararın temyiz edildiği hallerde, kararın gerekçesini dikkate alarak yeni temyiz gerekçelerine dayanılması mümkün olduğundan, gerekçeli kararın bu hallerde de taraflara tebliği gerekir.
Nitekim Anayasa Mahkemesi de gerekçeli kararın tebliğinin temyiz hakkının etkili şekilde kullanılması bakımından gerekli olduğunu, bu yükümlülük yerine getirilmeden, kararın kesinleştirilmesini hak ihlali olarak kabul etmiştir (Anayasa Mahkemesi (İkinci Bölüm) 20.03.2014 gün ve 2012/1034 Başvuru).
Temyize konu olayda, 07.04.2016 tarihli tefhimin yukarıda açıklanan nitelikte bir tefhim olduğundan bahsedilemez. Kaldı ki Mahkemece kararın taraflara tefhim veya tebliğinden itibaren 10 günlük sürede yasa yoluna başvurulacağı açıklanmış ve gerekçeli karar davacı üçüncü kişiye tebliğe gönderilmemiştir. Bu durumda tefhim yasanın aradığı nitelikte olmayıp gerekçeli karar da tebliğ edilmediğinden yasal temyiz süresi henüz başlamamıştır. Bu sebeple, Ankara 15. İcra Hukuk Mahkemesinin 21.04.2016 tarihli ve 2015/985 Esas, 2016/282 Karar sayılı temyiz isteminin reddine dair verilen ek kararın kaldırılmasına karar verilerek; üçüncü kişinin asıl karara yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine geçildi.
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan kararda yazılı gerekçelere göre yerinde bulunmayan temyiz sebeplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun Mahkeme kararının İİK"nin 366. ve HUMK"un 438. maddeleri uyarınca ONANMASINA, taraflarca İİK"nin 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve 29.20 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 15,20 TL"nin temyiz edenden alınmasına 14.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.