MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ... Yönetimi ve davalı Hazine tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı ... Tüzel Kişiliği, asliye hukuk mahkemesine verdiği 19.04.1989 tarihli dava dilekçesinde özetle, ... köyü merası olarak kullanılan yere davalı idarenin orman olduğu gerekçesiyle müdahale ettiğini bildirerek, davalı idarenin elatmasının önlenmesini istemiş; mahkemece davanın kabulü yönünde verilen karar, davalı idare tarafından temyiz edilmekle Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 13.06.1996 gün ve 6399 - 8375 sayılı kararı ile bozulmuştur. Hükmüne uyulan bozma kararında özetle; “Taşınmazın orman sayılmayan yerlerden olduğu yönündeki rapora göre karar verilmişse de, 1960 tarihli memleket haritasındaki işaretlemenin yöntemine uygun olmadığı gibi, taraflarca kanıt olarak ileri sürülen asliye hukuk mahkemesinin 1984/449 ve 83/23 sayılı dosyaları ile sulh ceza ve asliye ceza mahkemeleri dosyalarının krokilerinin uygulanmadığı”na değinilmiştir.Bozma kararına uyulduktan sonra 2007/444 Esas numarasını alan dosyanın yargılaması sırasında 2007 yılında yörede kadastro çalışmalarının başlaması ve çekişmeli yerlere tutanak düzenlenmesi nedeniyle Kadastro Kanununun 27. maddesi gereğince tutanak ve ekleri kadastro mahkemesine devredilmiştir. Kadastro mahkemesinin 2007/367 sayılı dosyasında, davacı ... Yönetimi 101 ada 1 sayılı parselin sınırında bulunan yaklaşık 72600 m2 yüzölçümündeki gerçekte orman sayılan yerlerden olan taşınmazların, orman kadastrosu sırasında orman sınırı dışında bırakıldığını bildirerek, orman sınırının düzeltilmesini talep etmiştir.Müdahil ... Tüzel Kişiliği, çekişmeli alan içinde köye ait meraların bulunduğunu, diğer müdahil gerçek kişiler ise 163 ada 3 ve 165 ada 213 sayılı parsellerin kendi zilyedliklerinde olduğunu iddia etmişlerdir.Mahkemece, Tüzel Kişiliği tarafından Orman Yönetimi aleyhine açılan elatmanın önlenmesi davasının reddine; 123 ada ile 121 ada arasında bulunan ve 26/03/2012 havale tarihli fen bilirkişi raporunun 4 nolu krokisinde belirtilen yaklaşık 156000 m2 yüzölçümlü alanın, 101 ada 1 parsel ile birleştirilmek suretiyle, orman niteliği ile Hazine adına tesciline,... tarafından 30/11/2007 tarihli yazı ile tutanakları davalı hale getirilen taşınmazların dava konusu olmadıkları anlaşıldığından, elatmanın önlenmesi taleplerinin reddi ile; 159 ada ... , ... , ... , ... , ... , ... , ... , ... , ... , ... , ... , ... , ... , ... , ... , ... , ... , ... , ... , ... , ... , ... , ... , ... , ... , ... , ... , ... , ... , ... , ... , ... , ... , ... , ... , ... , ... , ... , ... , ... , ... , ... , ... , ... , ... ,, ... ... ... , ... ... , ... , ... , ... ve ... sayılı parsellere ilişkin kadastro işlemlerinin olağan yollarla tamamlanması için tutanak asıllarının ... KadastroMüdürlüğüne gönderilmesine, 2007/367 sayılı birleşen dosyada;Orman Yönetimi tarafından kadastro müdürlüğü aleyhine açılan davanın husumet nedeniyle reddine;Orman Yönetimi tarafından Hazine aleyhine açılan davanın sübut bulmadığından reddine;Müdahil Tüzel Kişiliğinin davasının kabulüne, 26/03/2012 havale tarihli fen bilirkişi raporu 2 nolu krokide belirtilen 158 ada 1, 2 ve 3 parsel sayılı taşınmazların 3402 sayılı Kadastro Kanununun 16/B maddesi gereğince mera olarak sınırlandırılmak suretiyle özel siciline kaydına,Müdahil ..."nın 120 ada 10 parsele yönelik davasının vazgeçme nedeniyle reddine, 120 ada 10 sayılı parselin müdahil adına tescil edildiği ve tutanağın kesinleşmiş olduğu anlaşıldığından bu hususta ayrıca karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş; hüküm, Hazine tarafından vekalet ücretine; Orman Yönetimi tarafından 158 ada 1, 2 ve 3 sayılı parsellere ve yargılama giderlerine yönelik olarak temyiz edilmiştir.
Dava, kadastro tesbitine ve orman kadastrosuna itiraza ilişkindir.Yörede 3402 sayılı Kanunun 5304 sayılı Kanunla değişik 4. maddesine göre yapılan orman kadastrosu bulunmaktadır.Hükmüne uyulan bozma kararına, kararın dayandığı gerekçeye ve uzman bilirkişi raporlarına göre, 158 ada 1, 2 ve 3 parsel sayılı taşınmazların 1957, 1984 ve 2001 tarihli memleket haritalarında çalılık işaretli, % 1-5 eğimli, orman sayılmayan yerlerden olduğu ve Orman Yönetimi ile ... Tüzel Kişiliği arasında görülen ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 1984/449 sayılı elatmanın önlenmesi davası sonucunda mera olduğu belirlenerek davanın reddi yolunda verilen kararın Yargıtay 8. Hukuk Dairesinin 1988/10949 sayılı dosyasında onanarak kesinleştiği, bu kararın Orman Yönetimi ile Köy Tüzel Kişiliği yönünden, taşınmazların mera olduğu yönünde kesin hüküm oluşturduğu saptanarak yazılı şekilde karar verilmesinde ve 2007/367 sayılı dosyada Orman Yönetiminin davasının reddi ile Orman Yönetimi aleyhine, Hazine vekili lehine 3402 sayılı Kadastro Kanununun 31/son maddesi gereğince 660.- TL vekâlet ücreti takdir edilmiş olmasında isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak; fen bilirkişinin 4 nolu krokisinde gösterilen 156000 m2 taşınmazın, zaten çekişmeli 101 ada 1 sayılı parselin içinde olduğu düşünülmeden, "yine aynı mevkide bulunan 101 ada 1 parsel ile birleştirilmek suretiyle" orman niteliği ile Hazine adına tesciline karar verilmiş olması ve Kadastro Kanununun 31/son maddesi gereğince vekâlet ücreti takdir edildiği halde, hükmün 9. bendinde, maddi hata sonucu Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinden de sözedilmesi doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple; hüküm fıkrasının I-1. bendinde yazılı " yine aynı mevkide bulunan 101 ada 1 parsel ile birleştirilmek suretiyle " ibaresi ile 9. bendinde yazılı "karar tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan A.A.Ü.T" ye göre belirlenen" ibaresinin hükümden çıkartılarak düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla H.U.M.K.’nun 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA 01/04/2014 günü oy birliğiyle karar verildi.