Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/5752 Esas 2020/6432 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/5752
Karar No: 2020/6432

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/5752 Esas 2020/6432 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi, bir karşılıklı boşanma davasında tarafların temyiz itirazlarını değerlendirdi. Dava dosyasında yer alan deliller ve kanuna uygun sebepler göz önünde bulundurulduğunda, davalı-karşı davacı erkeğin temyiz itirazları yersiz bulundu ancak davacı-karşı davalı kadının maddi ve manevi tazminat takdirine yönelik temyiz itirazları hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri uyarınca değerlendirilmediği için kabul edildi. Mahkeme, temyiz edilen kararın tazminat miktarına yönelik bölümünü bozdu, diğer bölümlerini ise onadı. Kararın bozulması nedeniyle yapılacak temyiz harcı İzzettin'e yükletildi, peşin alınan harçlar ise geri iade edildi. Kararda belirtilen kanun maddeleri şöyle: Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi (hakkaniyet ilkesi), m. 174/1 (maddi tazminat) ve m. 174/2 (manevi tazminat). Ayrıca, Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri de tazminat miktarının belirlenmesinde dikkate alınması gereken hükümler olarak vurgulandı.

2. Hukuk Dairesi 2020/5752 E. , 2020/6432 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm taraflarca temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı erkeğin tüm, davacı-karşı davalı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı-karşı davalı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden İzzettin"e yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 267.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran Gülşah"a geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi.14.12.2020 (Pzt.)