Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/3099 Esas 2016/1415 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/3099
Karar No: 2016/1415
Karar Tarihi: 22.02.2016

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/3099 Esas 2016/1415 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve Yargıtay 9. Ceza Dairesi tarafından incelenen bir dosyada, sanık hakkında 'kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma' suçundan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmiştir. Ancak, mahkeme kararında kanun yoluna başvuru şekli gösterilmediği için hukuki değerden yoksun kalmıştır. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kararına göre, söz konusu suçla ilgili verilen karar itiraz kanun yoluna tabi olduğundan, sanığın isteği itiraz merciince incelenmek üzere dosyanın mahalline iadesi gerekmektedir. Kanunlar ise şu şekildedir:
- CMK'nın 34/2. maddesi
- TCK'nın 191. maddesi, 2. fıkrası
- 5271 sayılı CMK'nın 267 ve devamı maddeleri.

9. Ceza Dairesi 2015/3099 E. , 2016/1415 K.
"İçtihat Metni"

Mahkemesi : Sulh Ceza

Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
24.03.2009 tarihli hüküm fıkrasında, CMK"nın 34/2. maddesi uyarınca kanun yoluna başvuru şeklinin gösterilmediği anlaşıldığından, sanığın 19.05.2010 tarihli dilekçesinin süresinde yapılmış bir temyiz talebi niteliğinde bulunduğu, bu hali ile mahkemenin 13.04.2010 tarihli kararının hukuki değerden yoksun olduğu kabul edilerek 24.03.2009 tarihli hükmün yapılan incelemesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 20.03.2012 tarihli ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında da açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle 5271 sayılı CMK’nın 267 ve devamı maddeleri uyarınca sanığın isteğinin itiraz merciince incelenmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 22.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.