Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/1260 Esas 2020/1413 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının bozma ilamına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -

Davacı vekili, müvekkili kurum ile davalı şirket arasında temizlik hizmeti alımı sözleşmesi imzalandığını, yapılacak iş kapsamında davalı şirket bünyesinde çalışırken iş akdi feshedilen dava dışı işçi ...’nun işe iade ve ücret alacaklarının tahsili için açtığı davanın işçinin lehine sonuçlandığını, mahkeme kararının icra takibine konulması üzerine müvekkili tarafından dosyaya ödeme yapıldığını, dava dışı işçinin işçilik haklarından davalı şirketin sorumlu olduğunu ileri sürerek 20.949,72 TL"nin ödeme tarihinden itibaren yasal faiziyle davalıdan rücuen tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, tazminattan asıl işveren YÖK Başkanlığı’nın sorumlu olduğunu, davacı kurumun ihaleyi müvekkil şirketten alarak başka şirkete vermesinden kaynaklı işçinin hizmet aktinin sona erdiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece 18.12.2012 tarihli karar ile davalının sadece ihbar tazminatından sorumlu olduğu gerekçesiyle 600,12 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmiş, davacı vekilinin temyizi üzerine bu karar Yargıtay 13. HD"nin 27.06.2013 tarihli, 2013/6836 Esas, 2013/17810 Karar sayılı ilamı ile sair tazminat haklarından tarafların yarı yarıya sorumlu olduğu gerekçesiyle bozulmuş; mahkemece bu bozma kararına uyularak, yeniden yargılama yapılarak 08.05.2014 tarihli karar ile 10.474,86 TL’nin davalıdan faizi ile birlikte tahsiline hükmedilmiş, kararın taraf vekillerince temyiz edilmesine üzerine Yargıtay 13. HD’nin 17.12.2015 tarihli, 2014/40303 Esas, 2015/37152 Karar sayılı ilamı ile davalının işçiyi kendi bünyesinde çalıştırdığı süre üzerinden yapılacak oranlama ile sınırlı şekilde hesap çıkartılarak ilk bozma gereğinin yerine getirilmesi gerektiğinden bahisle bozulmuş, mahkemece yeniden bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda işçinin alacağından davalı şirkette çalıştığı döneme tekabül eden miktarın 9.852,39 TL olduğu, teknik şartnamede iş akdinin sona ermesi nedeniyle doğacak işçilik alacağından yüklenicinin sorumlu olduğunun düzenlendiği fakat 17.12.2015 tarihli Yargıtay Bozma İlamına karşı karar düzeltme yoluna gidilmediğinden ve bu ilama uyma kararı verildiğinden %50 sorumlu olunacağı yönündeki Yargıtay kararının kesinleştiği, bu sebeple davalı aleyhine hüküm kurulamayacağı gerekçesiyle davalının dönemine tekabül eden miktarın %50’si olan 4.926,19 TL’nin ödeme tarihinden itibaren yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre taraf vekillerinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle taraf vekillerinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenlerden alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 02.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.