MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma, kasten yaralama, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet, Beraat

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık ... hakkında kurulan beraat hükmünün 11.12.2013 tarihinde kesinleştiğinin anlaşılması karşısında; sanık savunmanının beraat eden sanık lehine vekalet ücreti hükmedilmemesi nedeniyle ek karar talebi temyiz talebi olarak değerlendirilmemiştir.
Sanıklar ..., ... ve ... hakkında mağdur ..."e yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan mahkumiyet ve sanıklar ... ve ... hakkında mağdur ..."e yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık ..."in mağdura yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma eylemine TCK"nin 37. maddesi anlamında doğrudan katıldığı gözetilmeden, yardım eden olarak kabul edilip TCK"nin 39. maddesiyle uygulama yapılması karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
TCK"nin 53. maddesinin 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararı ile iptal edilmiş olması karşısında, bu hususun infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, sanıklar ..., ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükmün istem gibi ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.