4733 sayılı Yasaya Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/28017 Esas 2016/6023 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/28017
Karar No: 2016/6023
Karar Tarihi: 21.04.2016

4733 sayılı Yasaya Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/28017 Esas 2016/6023 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, 4733 sayılı Yasaya Muhalefet suçlamasıyla bir sanığa hüküm verdi. Ancak yerel mahkemenin kararı temyiz edildi. Anayasa Mahkemesi'nin bazı bölümlerini iptal ettiği TCK'nın 53. Maddesi'nin yeniden değerlendirilmesi gerekliliği nedeniyle, söz konusu maddenin uygulamasında düzenleme yapılması gerektiği belirtildi. Sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları veya vesayet/kayyımlık görevinden koşullu salıverilmesine karar verilirken, diğer altsoyu dışındaki kişilere yönelik hizmetlerinden ceza infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması gerektiği hatırlatılarak, yerel mahkemenin hükmü yanlış bulundu ve kaldırıldı. TCK'nın 53. Maddesi'nin uygulamasına ilişkin bölümün çıkarılması ve yerine Anayasa Mahkemesi'nin iptal ettiği hususlar göz önünde bulundurularak, 5237 sayılı TCK'nın madde 53/1-2-3 fıkralarının tatbik edilmesine karar verildi ve diğer kısımlar hüküm altında bırakıldı.
Kanun maddeleri:
- 4733 sayılı Yasaya Muhalefet
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi'nin bazı bölümleri
- 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Anayasa Mahkemesi'nin 08

7. Ceza Dairesi 2014/28017 E. , 2016/6023 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya Muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nın 53.maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1.fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nın 322.maddesi uyarınca, hükümden TCK.nın 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E. , 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nın 53/1-2-3 madde fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.