Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2021/2989 Esas 2022/5904 Karar Sayılı İlamı

KARAR

...

Taksirle yangına neden olma suçundan suça sürüklenen çocuk ...'un, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 171/1-a ve 31/3. maddeleri gereğince 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu'nun 23. maddesi uyarınca 1 yıl denetime tâbi tutulmasına dair İstanbul Anadolu 1. Çocuk Mahkemesinin 20/05/2014 tarihli ve 2012/625 Esas, 2014/404 sayılı kararının 01/07/2014 tarihinde kesinleşmesini müteakip, suça sürüklenen çocuğun denetim süresi içerisinde 16/01/2015 tarihinde işlediği kasıtlı suçtan mahkûm olduğunun ihbar edilmesi üzerine, hakkındaki hükmün açıklanarak, 5237 sayılı Kanun'un 171/1-a, 31/3 ve 50/1-a maddeleri gereğince 1.200,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin İstanbul Anadolu 1. Çocuk Mahkemesinin 16/06/2020 tarihli ve 2020/102 Esas, 2020/169 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Dosya kapsamına göre,
1-Taksirle yangına neden olma suçunun 8 yıllık olağan zaman aşımı süresine tabi olduğu ancak 5237 sayılı Kanun'un 66/1 ve 66/2. maddelerine göre suça sürüklenen çocuğun 15-18 yaş grubunda olması nedeniyle olağan dava zamanaşımı süresinin 5 yıl 4 ay olarak dikkate alınması gerektiği nazara alındığında; suça sürüklenen çocuğun kovuşturma aşamasında 01/04/2013 tarihinde alınan savunması ile son kez kesilmesi sebebiyle yeniden işlemeye başlayan zamanaşımı süresinin, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 01/07/2014 ile yeni suçun işlendiği 16/01/2015 tarihleri arasında durmasını müteakip, kaldığı yerden yeniden işlemeye başladığı ve hükmün açıklandığı 16/06/2020 tarihine kadar kesintisiz işleyerek tamamlanmış olduğu anlaşıldığından, kamu davasının düşürülmesine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde mahkûmiyet kararı verilmesinde,
2-Kabule göre de;
1-5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun ön ödemeyi düzenleyen 75. maddesinin 02/12/2016 tarihli ve 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 12. maddesi ile değiştirilerek suça sürüklenen çocuk üzerine atılı bulunan 5237 sayılı Kanun'un 171. maddesinde tanımlanan suçun ön ödeme kapsamında kaldığı ve karar tarihi itibariyle 6763 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı Kanun'un 75. maddesinin yürürlükte olduğu, atılı suçun ön ödeme kapsamına alınması nedeniyle 5237 sayılı Kanun'un 75/3. maddesi yollaması ile 75/2. maddesi gereğince suça sürüklenen çocuğun ön ödeme hükümlerini yerine getirmesi halinde hakkındaki kamu davasının düşmesine karar verilmesi gerekeceği cihetle, mahkemesince suça sürüklenen çocuğa usulüne uygun şekilde ön ödeme ihtarı yapılıp, sonucuna göre hukuki ./..
S/2

durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeksizin, yazılı şekilde mahkûmiyet kararı verilmesinde,
İsabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 20.11.2020 gün ve 16180 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 07.01.2021 gün ve KYB/2020-113090 sayılı ihbarnamesi ile dairemize tevdii kılınmakla incelendi.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Kayden 15.06.1995 doğumlu olup suç tarihi olan 25.12.2011 tarihi itibariyle 15 yaşını doldurup 18 yaşını doldurmayan hükümlüye yüklenen suçun yasa maddesinde öngörülen cezasının türü ve üst sınırı itibariyle 5237 sayılı TCK.nın 66/1-e, 66/2. maddelerinde belirlenen 5 yıl 4 aylık olağan dava zamanaşımının, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen dönemdeki 6 ay 19 günlük durma süresi de belirtilen olağan zamanaşımı süresine eklendikten sonra aynı Yasanın 67/2-a maddesinde belirtilen zamanaşımını kesen son işlem olan hükümlünün sorgusunun yapıldığı 01.04.2013 tarihinden 16.06.2020 olan hüküm tarihine kadar gerçekleştiği gözetilmeden, yargılamaya devamla yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
2-Kabul ve uygulamaya göre de, hüküm tarihinden önce 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 12. madde ile değişik 5237 sayılı TCK.nın 75. maddesi uyarınca hükümlüye yüklenen genel güvenliğin taksirle tehlikeye sokulması suçunun temas ettiği TCK.nın 171/1-a. maddesinde düzenlenen suçun ön ödeme kapsamına alındığı nazara alınarak, mahkemece hükümlüye usulüne uygun şekilde ön ödeme ihtarı yapılıp sonucuna göre hükümlünün hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı ve Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının ihbarname içeriği bu itibarla yerinde görüldüğünden, İstanbul Anadolu 1. Çocuk Mahkemesinin 16.06.2020 gün ve 2020/102 Esas - 2020/169 sayılı kararın, 5271 sayılı CMK.nın 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, 1 nolu bozma nedenine göre 2 nolu talep hakkında karar verilmesine yer olmadığına, aynı maddenin 4. fıkra (d) bendinin verdiği yetkiyle; genel güvenliğin taksirle tehlikeye sokulması açılan kamu davasının CMK.nın 223/8. maddesi uyarınca zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, hükmolunan cezanın kaldırılmasına, dosyanın Adalet Bakanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 12.04.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.