Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/1986 Esas 2015/3376 Karar Sayılı İlamı

İş Mahkemesi

Dava, sürekli iş göremezlik derecesinin tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalılar avukatları tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1992 yılında geçirdiği iş kazasına ilişkin olarak, davacının meslekte kazanma gücünün davalı Kurumca önce % 36,2 olarak belirlendiği, daha sonra itiraz üzerine Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu’nca % 46 olarak belirlendiği, yargılama sürecinde Adli Tıp Kurumu (3.) Adli Tıp İhtisas Kurulu tarafından bu oranın % 47,2 ve Adli Tıp Genel Kurulunca sürekli iş göremezlik derecesinin "% 40" olarak belirlendiği ve Mahkemece bu şekilde karar verildiği anlaşılmaktadır.
Mahkemece, infazda tereddüt oluşturacak şekilde sürekli iş göremezlik derecesinin başlangıç tarihinin belirtilmemesi, usul ve yasaya aykırı olup bozma sebebidir.
Ne var ki, bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının 1. bendinin tamamen silinerek yerine "davacının % 40 oranında sürekli iş göremezlik oranının tespitine, başlangıç tarihinin ise 16.01.2012 tarihi olarak tespitine" cümlesinin yazılmasına, hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalılardan ..."den alınmasına, 27.02.2015 günü oybirliği ile karar verildi.