Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2014/1681 Esas 2014/3833 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ... Yönetimi tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı ... Yönetimi, ... İlçesi ... Köyünde 3402 sayılı Kanunun 5304 sayılı Kanun ile değişik 4. maddesi hükümlerine göre yapılan kadastro çalışmalarında orman alanlarının kısmî ilana çıkartıldığını, dava dilekçesine ekli krokide işaretli 141 ada 1 ve 2 sayılı parsellerin tamamen; 142 ada 1 parselin kısmen ve bu parseller arasında kalan yolun orman sayılan yerlerden olduğu halde orman sınırları dışında bırakıldığını belirterek, orman niteliğiyle Hazine adına tescilini istemiştir.
Genel arazi kadastrosu sırasında çekişmeli taşınmazların Kadastro Mahkemesinde orman kadastrosuna itiraz davasına konu olduğundan söz edilerek malik hanesi açık bırakılıp kadastro tesbit tutanağı düzenlenerek 3402 sayılı Kanunun 5. maddesi gereğince mahkemeye gönderilmiştir.
Mahkemece davanın reddine; 142 ada 1 parsel ile 141 ada 1 ve 2 parsellerin kararda gösterilen gerçek kişiler adına tapuya kayıt ve tesciline, 22/11/2013 havale tarihli teknik bilirkişi rapor ve krokisinde (C) harfi ile işaretli 371,24 m²’lik kısmın kadastrodaki gibi paftasında yol olarak gösterilmesine karar verilmiş; hüküm davacı ... Yönetimi tarfından temyiz edilmiştir.
Dava kısmî ilân süresi içinde açılan orman kadastrosuna ve kadastro tesbitine itiraz niteliğindedir.
Çekişmeli taşınmazların bulunduğu yerde orman kadastrosu, 3402 sayılı Kanunun 4. maddesi hükmüne göre yapılmış, çekişmeli parsel orman alanı dışında bırakılmıştır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırma sonucunda temyize konu çekişmeli taşınmazlar orman sayılmayan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 31/03/2014 gününde oy birliği ile karar verildi..