Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2015/3414 Esas 2016/2432 Karar Sayılı İlamı

3. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/3414
Karar No: 2016/2432
Karar Tarihi: 23.02.2016

Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2015/3414 Esas 2016/2432 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı, bir tüketici mahkemesindeki geçici su aboneliği tesisi davasının davalı kurum (ASKİ) lehine verilen hükmün temyiz edilmesi üzerine verilmiştir. Mahkeme, ASKİ'nin özel hukuk hükümleri altında çalıştığını ve tacir sıfatı taşıdığını belirtmiş, ayrıca ASKİ'nin 2560 sayılı İSKİ Kanunu'nun 21/a. maddesi uyarınca sadece görevleri için kullandığı taşınmaz malları, tesisleri, işlemleri ve faaliyetleri yönünden harçtan muaf olduğunu ifade etmiştir. Bu nedenle, davanın temyiz edilmesi için Harçlar Kanunu ve İSKİ Kanunu uyarınca harç ödenmesi gerektiği sonucuna varmıştır. Ancak, ASKİ'nin temyiz harçlarını yatırmadığı tespit edilmiştir. Mahkeme, ASKİ tarafından temyiz harçlarının ödenmesi için hükümün geri çevrilmesine karar vermiştir. Kararda geçen kanun maddeleri 2560 sayılı İSKİ Kanunu'nun Ek 5. ve Geçici 10. maddeleri ile 21/a. maddesi, Harçlar Kanunu ve HUMK'nun 434/3. maddesidir.

3. Hukuk Dairesi 2015/3414 E. , 2016/2432 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :TÜKETİCİ MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki geçici su aboneliği tesisi davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davalı kurum(ASKİ), 2560 sayılı İSKİ Kanununun Ek 5. ve Geçici 10. maddesi uyarınca kurulmuş olup, çalışmaları özel hukuk hükümlerine bağlı bulunmakta ve tacir sıfatını taşımaktadır.
Davalı kurum, 2560 sayılı İSKİ Kanununun 21/a. maddesine göre, sadece "Görevleri için kullandığı taşınmaz malları, tesisleri, işlemleri ve faaliyetleri" yönünden harçtan muaftır.
Temyize konu davanın, geçici su aboneliği tesisi talebine ilişkin olduğu, uyuşmazlığın özel hukuk hükümleri dahilinde kaldığı gözetildiğinde, temyiz eden davalı kurumun, gerek 492 sayılı Harçlar Kanunu gereğince, gerekse de 2560 sayılı İSKİ Kanununun 21/a. maddesine göre, temyiz harçlarından muaf olmadığı ortadadır.
Somut olayda; hükmü temyiz eden davalı vekili tarafından verilen temyiz dilekçesinin temyiz defterine kaydedildiği, ancak 2560 sayılı İSKİ Kanununun 21/a. maddesi uyarınca harçtan muaf olduğu gerekçesiyle temyiz harçlarının yatırılmadığı tespit edilmiştir.
Bu itibarla; hükmü temyiz eden davalı taraftan, temyiz harçlarının alınması için HUMK. nun 434/3. maddesine göre işlem yapılması ve ondan sonra gönderilmesi için dosyanın mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE, 23.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.