Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/20932 Esas 2019/5170 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/20932
Karar No: 2019/5170
Karar Tarihi: 06.03.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/20932 Esas 2019/5170 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalı iş yerinde kimya öğretmeni olarak sözleşme yapmış ancak Milli Eğitim Bakanlığı'na geçtiği için iş aktini sonlandırmıştır. Sözleşme gereği belirlenen 30.000 TL cezai şartın davacıdan tahsilini istemiştir. Davalı ise davacının kötü niyetli olduğunu ve davanın reddedilmesini talep etmiştir. Mahkeme dosya kapsamına göre davacının kısmen haklı olduğuna karar vermiştir. Hüküm altına alınan cezai şart miktarı taraflar arasında uyuşmazlık konusu olmuştur ve yeniden değerlendirme yapılarak uygun bir miktar cezai şarta hükmedilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda Türk Borçlar Kanunu'nun 182. maddesi de değinilmiştir.

22. Hukuk Dairesi 2017/20932 E. , 2019/5170 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davacının ,davalı iş yerinde 2014-2015 yılı için kimya öğretmeni olarak çalışmak üzere sözleşme yaptığını ancak 19/09/2014 tarihinde Milli Eğitim Bakanlığı’na geçtiğinden bahisle iş aktini sonlandırdığını belirterek sözleşme gereği kararlaştırılan 30000 TL cezai şartın davacıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davalının davacıya bir önceki dönem bahar ayında sözleşme yenilenirken Milli Eğitim Bakanlığına atamasının yapılabileceğini bildirdiğini,davacının bu durumdan haberdar olmasına rağmen sözleşmenin imzalandığını, davacının kötü niyetli olduğunu belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, dosya kapsamı göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Hüküm altına alınan cezai şartın miktarı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Taraflar arasında imzalanan sözleşme , tarafların iddia ve beyanları , feshin oluşumu ve fesih tarihi bir arada değerlendirildiğinde kararlaştırılan cezai şart miktarı fahiştir. Salt çalışılan ve çalışılmayan süre oranlaması ile yapılan indirim yetersizdir. Bu durumda yapılması gereken tüm dosya kapsamına ve Türk Borçlar Kanunu 182. madde ye göre yeniden değerlendirme yapılarak uygun bir miktar cezai şarta hükmetmektir. Yazılı gerekçe ile dosya kapsamına uygun olmayan cezai şart miktarına hükmedilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 06.03.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.