4733 sayılı Yasaya Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/27633 Esas 2016/5996 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/27633
Karar No: 2016/5996
Karar Tarihi: 21.04.2016

4733 sayılı Yasaya Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/27633 Esas 2016/5996 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanıkların 4733 sayılı Yasaya Muhalefet suçuyla suçlu bulundukları ve bu suçtan zarar gören Gümrük idaresi adına hazine temyiz isteğinin reddedildiği belirtiliyor. Sanıkların temyiz itirazlarıyla ilgili olarak ise, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi nedeniyle, hükmün yeniden değerlendirilmesi gerektiği ve sanıkların ceza süreleri boyunca kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmelerine ancak altsoyu dışındaki hak ve yetkilerinden ceza süresi boyunca yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiği belirtiliyor. Bu nedenle, kararda TCK'nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, Anayasa Mahkemesinin iptal ettiği hususlar gözetilerek TCK'nın 53/1-2-3 madde fıkralarının uygulanmasına karar verildiği anlatılıyor.
Kararda geçen kanun maddeleri detaylı ve açıklayıcı bir şekilde aşağıda belirtilmiştir:
- 4733 sayılı Kanun
- 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nun 317. ve 322. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'n

7. Ceza Dairesi 2014/27633 E. , 2016/5996 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya Muhalefet
HÜKÜM : Sanıklar hakkında hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Gümrük idaresi vekilinin temyizine göre yapılan incelemede;
Eylemin 4733 sayılı Yasa"ya muhalefet suçunu oluşturduğu, bu suçtan zarar gören ... Kurumu olup suçtan doğrudan zarar görmeyen gümrük idaresi adına hazine vekilinin temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasa"nın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 317.maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Sanıkların temyizine göre yapılan incelemede;
24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nın 53.maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1.fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nın 322.maddesi uyarınca, hükümden TCK.nın 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E. , 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nın 53/1-2-3 madde fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.