MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme, kamuya ait eşya hakkında hırsızlık, nitelikli işyeri dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : a-TCK"nın 142/1-a, 143, 31/3, 62, 50/1-f maddeleri gereğince mahkumiyet
b-TCK"nın 152/1-a, 168/2, 31/3, 62, 50/1-f, maddeleri gereğince mahkumiyet
c-TCK"nın 116/4, 119/1-c, 31/3, 62, 50/1-f, maddeleri gereğince mahkumiyet

Kamu malına zarar verme, kamuya ait eşya hakkında hırsızlık ve nitelikli işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından sanık hakkında verilen mahkumiyet hükümleri sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53.maddesinin (1), (2), ve (4) numaralı fıkralarıyla ilgili olarak Anayasa Mahkemesi"nin verdiği 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kısmi iptal kararının, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girdiği dikkate alınarak, bu hususun, koşullarının oluşması halinde infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Sanığın, yanında temyiz dışı arkadaşı diğer sanık olduğu halde, geceleyin bir okulun camını zorlayarak içeri girdiği, içeride müdür odasının kapasını kırarak, eşya çaldıkları, daha sonra okul içindeki kantine girmek suretiyle oradan da bazı malzemeleri çaldığı, böylece sanığın nitelikli mala zarar verme, nitelikli hırsızlık ve nitelikli işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarını işlediğinin iddia edildiği olayda, sanık ve müşteki beyanları, görgü tespit tutanağı, yakalama tutanağı ile tüm dosya kapsamına göre, suçların sanık tarafından işlendiği sabit olmakla bu gerekçelere dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik bulunmamıştır.
Sanığın, birden fazla müştekiye karşı işyeri dokunulmazlığını ihlal ve hırsızlık suçlarını işlediği dikkate alınarak aynı suçtan iki kere mahkumiyet kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden, hırsızlık suçu açısından zincirleme suç hükümlerinin uygulanarak, işyeri dokunulmazlığını ihlal suçu açısından ise tek bir ceza verilerek eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasının c bendinde yer alan haklardan, sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmetten bulunmaktan yoksun bırakılmaya ilişkin hak yoksunluğunun aynı maddenin 3. fıkrasına göre koşullu salıverilme tarihinden itibaren uygulanmayacağı gözetilmeden, alt soyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde 53/1-c maddesi gereğince güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükümlerin bu nedenlerle 5320 sayılı Kanun"un 8.maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, fakat, bu aykırılığın yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkralarından, 5237 sayılı Kanun"un 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün tamamen çıkartılıp yerine, "5237 sayılı TCK"nın 53. maddenin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yer alan, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine kadar, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" denilmek suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.