Yargıtay - Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/411 Esas 2019/3743 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/411
Karar No: 2019/3743
Karar Tarihi: 21.03.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/411 Esas 2019/3743 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel mahkeme tarafından hırsızlık suçundan mahkumiyet hükmü verilen sanık için yapılan temyiz başvurusu sonucunda, dava dosyası incelenerek suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiği kabul edilmiş ve diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak, sanık müdafinin temyiz nedenleri doğrultusunda kararın bozulması gerektiği belirtilmiş ve hükmün açıklanan gerekçeler doğrultusunda bozulması kararlaştırılmıştır. Bu karar gereğince, sanığın hapis cezasının paraya çevrilip ertelenmiş olması kazanılmış hakkının ihlal edildiği gerekçesiyle hüküm kurulması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, mahkumiyetine karar verilen sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceği gözetilmemesi de hükmün bozulmasına sebep olarak görülmüştür. Sonuç olarak, sanığın hürriyeti bağlayıcı cezanın adli para cezasına çevrilerek cezalandırılması ve para cezasının 20 eşit taksitte ödenmesi kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri ise şöyle: - CMUK'un 326/son maddesi - 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun ilgili maddeleri - 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi - 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi - 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi - 647 sayılı Yasa'nın 4, 5 ve 6. maddeleri.

17. Ceza Dairesi 2019/411 E. , 2019/3743 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAMEDEKİ İSTEK : Bozma

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Bozmaya konu 14/11/2005 tarihli kararı sanık müdafinin temyiz etmiş olması ve anılan kararda sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının paraya çevrilip ertelenmiş olması karşısında, CMUK"nun 326/son maddesinde düzenlenen kazanılmış hakkı ihlal edilecek surette hüküm kurulması,
2-765 sayılı TCK"nun ilgili maddeleri uyarınca mahkumiyetine karar verilen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerind görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin hükmün bütünüyle çıkarılması ve "Sanığa verilen hürriyeti bağlayıcı cezanın suç tarihinde yürürlükte bulunan 647 sayılı Yasa"nın 4. maddesi uyarınca sanığın kişiliği ve sair halleri dikkate alınarak günlüğü takdiren 11,00 TL’den paraya çevrilerek sanığı neticeten 4015,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, sanığa verilen para cezasının miktarı gözönüne suç tarihinde yürürlükte bulunan 647 sayılı Yasa"nın 5. maddesi uyarınca birer ay ara ile 20 eşit taksitte ödenmesine, suç tarihinde yürürlükte bulunan 647 sayılı Yasa"nın 6. maddesi uyarınca ertelenmesine" cümleleri eklenmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.