MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki ihtiyati haciz davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, davalı ... tarafından müvekkili ve dava dışı sigorta şirketi aleyhine açılan tazminat davası sonucu davalı lehine 17.513,82 TL maddi, 4.000 TL manevi tazminata,müvekkili lehine de 1800 TL vekalet ücretine hükmedildiğini, müvekkili tarafından davalı tarafından yapılan takip dosyasına 11.620 TL ödeme yapıldığını, davalının mal kaçırma girişimleri olduğundan müvekkili lehine hükmedilen 1.800 TL vekalet ücreti ile ilgili olarak ihtiyati haciz kararı verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece 12.5.2016 tarihli kararla 1.800 TL’lik vekalet ücretine ilişkin olarak İİK’nun 257 maddesi gereğince ihtiyati haciz kararı verilmiş, davalı tarafından verilen 23.5.2016 tarihli itiraz dilekçesi mahkemece 23.6.2016 tarihli kararla reddedilmiş, red kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Karar tarihinde yürürlükte bulunan 6100 sayılı HMK"nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427.maddesinde öngörülen temyiz kesinlik sınırı 01.01.2016 tarihinden itibaren 2.190 TL"na çıkartılmıştır. Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verilmiş olup dava değeri 1.800 TL yönünden karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalılar Berrin ve Tunç Saruhan vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı ... vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 29.12.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.