Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2016/2565 Esas 2016/11121 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/2565
Karar No: 2016/11121
Karar Tarihi: 27.06.2016

Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2016/2565 Esas 2016/11121 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın hırsızlık suçundan mahkum olduğunu belirtmektedir. Ancak sanık, kovuşturma aşamasında verilen ifadesinde bildirdiği adresine tebligat çıkarıldığı halde tanınmadığı için iade edilmiştir. Daha sonra sanığın mernis adresi de bulunamadığında tebligat kanununa göre tebligatın yapıldığı belirtilmiştir. Ancak anılan kanunun değiştirilmesinden sonra, usule uygun bir tebligat yapılmadan, bildirilen adrese yapılan tebligatın geçersiz olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle 13/06/2014 tarihinde yapılan temyiz istemine hüküm reddedilerek karar verilmiştir. Mahkeme kararında, TCK'nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesine ilişkin kararın da infazın gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu madde, hükümlülerin cezaları arasında yer alır ve infaz koşullarını düzenler.

22. Ceza Dairesi 2016/2565 E. , 2016/11121 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın nitelik, cezanın türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Gerekçeli karar sanık ..."ın kovuşturma aşamasında yakalamalı olarak alınan ifadesinde bildirdiği adresine tebliğe çıkartılıp adresten tanınmadığından bahisle iade edilince, bu kez de soruşturma aşamasında bildirdiği adrese tebligat çıkarıldığı ve bu adresten de iadesi sonrasında, sanığın mernis adresi de bulunmadığının tespiti üzerine aynı adrese 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre tebliğ edilmiş ise de, 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 11.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6099 sayılı Yasa ile yapılan değişiklikten sonra anılan madde uyarınca yapılan tebligatın geçerli olabilmesi için bildirilen adrese daha önceden usulüne uygun bir tebligatın yapılması gerektiği ve sanığın bu adresine daha önceden usulüne uygun olarak yapılmış bir tebligat bulunmadığından 13/10/2011 tarihinde yapılan tebliğin usule uygun olmadığı, öğrenme üzerine 13/06/2014 tarihli dilekçe ile yapılan temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Anayasa Mahkemesi"nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı TCK"nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre sanık ..."ın temyiz itirazı yerinde olmadığından reddiyle, hükmün istem gibi ONANMASINA, 27/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.