MAHKEMESİ : Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın yol olarak tapudan terkini davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne ilişkin ilk derece mahkemesinin kararına karşı taraf vekillerinin istinaf başvurusu üzerine Trabzon Bölge Adliye Mahkemesinin 2. Hukuk Dairesinin istinaf isteminin esastan reddine dair kararı ile birlikte Rize 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2017/215 E. - 2019/250 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı idare vekili ile davalı ... vd. vekilince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın yol olarak tapudan terkini istemine İlişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, taraf vekilleri tarafından yapılan istinaf başvurusunun Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesince esastan reddine karar verilmiş olup; hüküm, davacı idare vekili ve davalı ... vd. vekilince temyiz edilmiştir.
Aşağıda açıklanan gerekçelerle Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesinin istinaf başvurusunun esastan ret kararı kaldırıldıktan sonra Rize 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2017/215 Esas ve 2019/250 Karar sayılı kararının incelenmesinde,
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; arsa niteliğindeki Rize İli, Merkez İlçesi, Tophane Mahallesi 120 ada 25 parsel sayılı taşınmazın zeminine emsalin üstün ve eksik yönleri belirlenip kıyaslama yapılarak, değer biçilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bu nedenle davacı idare vekilinin tüm, davalı ... vd. vekilinin ise sair temyiz itirazları yerinde değildir. Şöyle ki;
Tespit edilen kamulaştırma bedelinden acele kamulaştırma ile ödenen bedelin mahsubu ile kesinleşen karara göre davalıya ödenmek üzere 3"er aylık vadeli hesapta nemalandırılmasına karar verilen fark bedele karar kesinleşinceye kadar yasal faiz işletilmesi gerekirken karar tarihine kadar faiz işletilmesi,
Doğru değil ise de; bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapmayı gerektirmediğinden;
Gerekçeli kararın hüküm fıkrasının 4 nolu bendinde yer alan (karar tarihi olan 24.10.2019 tarihine) ibaresinin çıkarılmasına yerine (karar kesinleşinceye) ibaresinin yazılmasına,
Hükmün böylece HMK"nun 370/2. maddesi uyarınca DÜZELTİLEREK ONANMASINA, HMK"nun 373/1. maddesi uyarınca kararın bir örneğinin Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi"ne GÖNDERİLMESİNE, davacı idare harçtan muaf olduğundan harç alınmamasına, davalıdan peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 18/05/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.