Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/18478 Esas 2014/10142 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/18478
Karar No: 2014/10142
Karar Tarihi: 28.04.2014

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/18478 Esas 2014/10142 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle yaralama suçlaması ile Sulh Ceza Mahkemesi'nde yargılanmış ve beraat etmiştir. Mağdurun avukatı, kararı temyiz etmiş ve dosya incelenerek gerekli karar verilmiştir. Dosyaya göre, sanık otomobili ile seyrederken çarpmış olduğu yaya nedeniyle yaralama suçlamasıyla yargılanmıştır. Ancak, sanığın kusurlu olmadığına karar verilmiş ve beraat etmiştir. Temyiz itirazları reddedilmiş ve hüküm isteme uygun olarak onanmıştır. Kanun maddeleri olarak 5271 sayılı CMK'nın 260. ve 237/2. maddeleri belirtilmiştir.

12. Ceza Dairesi 2013/18478 E. , 2014/10142 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : Beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, mağdur vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
05/03/2013 tarihli duruşmada sanığın cezalandırılmasını talep eden zorunlu müdafiin katılma hakkı bulunduğunun hatırlatılmadığı da dikkate alındığında 5271 sayılı CMK"nın 260. maddesi uyarınca katılma istemi hakkında karar verilmeyenler sıfatıyla hükmü temyiz hakkının bulunduğu ve hükmü temyiz etmek suretiyle katılma iradesini ortaya koyan vekilin mağdur küçük adına 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
Olay günü sanığın idaresindeki otomobil ile seyir halindeyken olay mahalline geldiğinde, park halindeki araçların arasından aniden yola çıkan 2006 doğumlu yayaya çarpması sonucu yayanın yaralandığı olay nedeni ile,
Yapılan yargılama sonunda sanığın kusurunun bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin eksik incelemeye ve sanığın kusurlu olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 28/04/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.