4733 sayılı kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/27365 Esas 2016/5947 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/27365
Karar No: 2016/5947

4733 sayılı kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/27365 Esas 2016/5947 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin 4733 sayılı kanuna muhalefet suçundan hüküm giydiği ve ele geçirilen kaçak eşya nedeniyle müsadere kararının verildiği bir dava hakkında karar verdi. Temyiz edilen hükümde, kaçak eşyanın miktarına göre temel cezada TCK'nın 61. maddesi uyarınca teşdit uygulanarak alt sınırdan uzaklaşılması gerektiği dikkate alınmadığı belirtildi. Ayrıca, TCK'nın 53. maddesinin yeniden değerlendirilmesi gerektiği vurgulandı. Kararda, TCK'nın 53/1-2-3 madde fıkralarının tatbik edilmesi gerektiği ve sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaması koşuluyla koşullu salıverilmesine karar verildiği belirtildi. Kararın kanun maddeleri, TCK'nın 53. ve 61. maddeleriydi.

7. Ceza Dairesi 2014/27365 E. , 2016/5947 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük ve müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Ele geçirilen kaçak eşyanın miktarına göre, temel cezada TCK"nın 61. maddesi uyarınca teşdit uygulanarak alt sınırdan uzaklaşılması suretiyle hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Gümrük İdaresine teslim edilen suça konu sigaralar hakkında mahalinde her zaman bir karar verilebileceği mümkün görülerek yapılan incelemede;
24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nın 53.maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkiler ile 1. fıkrada yazılı diğer hak yoksunluklarından cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanığın ve malen sorumlunun temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 5320 sayılı Kanunun 8.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 322.maddesi uyarınca, hükümden TCK"nın 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılarak yerine “24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53/1-2-3 madde fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi suretiyle, sair kısımları aynen bırakılan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21/04/2016 günü oybirliğiyle karar verildi.