Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı ... davalı ... İnş. ve Tic. A.Ş. vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili, iş sözleşmesinin davacı tarafından fazla mesai ve hafta tatilleri ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle haklı olarak feshedildiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalılardan tahsilini istemiştir. Davalıların Cevaplarının Özeti: Davalılar vekili, davanın reddini savunmuştur. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Temyiz: Karar süresi içinde davacı vekili ve davalı ... İnş. ve Tic. Şti. vekili tarafından temyiz edilmiştir. Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir. 2-Taraflar arasında yıllık izin ücreti alacağına yürütülmesi gereken faiz oranı konusunda ihtilaf bulunmaktadır. Yıllık izin ücreti için uygulanması gereken faiz türü yasal faizdir. Dava dilekçesinde de yıllık izin ücretine yasal faiz yürütülmesi istenmiştir. Mahkemece, davacının dava dilekçesinde talep ettiği faiz oranları dikkate alınarak karar verilmesi gerekirken, hüküm altına alınan yıllık izin ücretine en yüksek mevduat faizi yürütülmesi hatalıdır. Ne var ki, bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca halen yürürlükte olan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir. Sonuç: Temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının 1. maddesinde yer alan yıllık izin alacağına ilişkin olan “19,30 TL izin ücreti alacağının dava tarihinden itibaren işleyecek mevduata uygulanan en yüksek banka faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” bendinde yer alan “mevduata uygulanan en yüksek banka faizi ile” sözcüklerinin hükümden çıkartılarak, yerine; “19,30 TL izin ücreti alacağının dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 02.03.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.