MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ...vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 07/08/2012 gününde verilen dilekçe ile 6183 sayılı Kanun"un 79. maddesine dayalı menfi tespit istenmesi istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 06/05/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalı kurum vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalının diğer temyiz itirazları yönünden;
Dava, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 79. ve 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu"nun 89. maddesine dayalı menfi tespit talebinden ibarettir. Mahkemece, davanın kabulüne ve SGK İl Müdürlüğünün 2009/33098 esas sayılı takip dosyası ile gönderilen haciz ihbarnamesinden dolayı davacının borçlu olmadığının tespitine karar verilmiştir.
Davaya konu edilen olayda; dava dışı borçluların hak ve alacaklarının haczi için davacı bankaya davalı Kurum tarafından haciz müzekkeresi yazıldığı, bankanın yedi günlük süre içerisinde haciz müzekkeresine itiraz etmediği, haciz müzekkeresinin davacı bankaya 13/06/2012 tarihinde tebliğ edildiği, davanın da bir yıllık yasal süre içinde açıldığı anlaşılmıştır. Söz konusu borçluların banka nezdinde kayıtlı her hangi bir hesapları bulunmadığını beyan eden davacı, davaya konu haciz müzekkereleri nedeniyle borçlu bulunmadığının tespitine karar verilmesini talep etmiş olup, mahkemece alınan bilirkişi raporuna göre davalı tarafından gönderilen haciz müzekkeresinin davacıya tebliğ tarihi itibariyle dava dışı borçluların banka nezdinde herhangi bir hak ve alacağı bulunmadığı anlaşılmakla davanın kabulüne karar verilmiştir.
5502 sayılı Sosyal Güvenlik Kurumuna İlişkin Bazı Düzenlemeler Hakkında Kanun"un Muafiyetler başlıklı 36. maddesinin birinci fıkrasına göre, davalı Kurum, faaliyetleri dolayısıyla yapılan işlemler yönünden ilgili kanunlarında yer almamış olsa dahi 2/7/1964 tarihli ve 492 sayılı Harçlar Kanununa göre alınan harçlardan ve her türlü dava ve icra işlemlerinde teminat yatırma mükellefiyetinden muaftır.
Şu halde, anılan Kanun’un 36. maddesine göre; davalı Kurumun harçtan muaf olduğu gözetilmeden, davanın kabulü üzerine alınması gerekli harçtan peşin olarak alınan harcın mahsubu ile kalan harcın davalı Kurumdan tahsil edilerek hazineye gelir kaydına şeklinde karar verilmiş olması doğru görülmemiştir. Ne var ki, bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın HUMK"un 438/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda (2) no"lu bentte gösterilen nedenle hüküm fıkrasının üçüncü paragrafındaki "Alınması gerekli 29,20 TL harçtan peşin olarak alınan 21.15 TL harcın mahsubu ile kalan 8.05 TL davalıdan alınarak hazineye gelir kaydına" söz dizisinin hükümden çıkarılması, davacının diğer temyiz itirazlarının (1) no"lu bentte gösterilen nedenlerle reddiyle kararın düzeltilmiş bu şeklinin ONANMASINA 16/01/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.