Esas No: 2019/7995
Karar No: 2022/6097
Karar Tarihi: 18.04.2022
Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/7995 Esas 2022/6097 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanığın müştekiyi alacak verecek meselesi nedeniyle dışarı çağırdığı, araca zorla bindirdiği, iş yerinde boynuna köpek tasması takarak sopa ile vurduğu ve kişiyi hürriyetinden yoksun kıldığı olayda, iki ayrı mahkumiyet kararı verildiği için Ceza Muhakemesi Kanunu'na aykırılık oluştuğunu belirtti. Ayrıca, suçun işleniş şekli, meydana gelen zararın ağırlığı ve sanığın yoğun kastı gözetilerek ceza belirlenmesi gerektiğini ve tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğini ifade ederek, hükmün BOZULMASINA karar verdi. Kanunlar; Ceza Muhakemesi Kanunu (5271), Türk Ceza Kanunu (5237), CMUK (1412). Detaylı Kanun Maddeleri:
- CMK 225/1: Hükmün konusu iddianamede gösterilen fiil olduğu için mahkeme, iddia ve savunmalarla bağlı olmadan hüküm vermelidir.
- TCK 109/6: Kişiyi hürriyetinden yoksun bırakmanın ağır halleri oluştuğunda, ayrıca kasten yaralama hükümleri uygulanır.
- TCK 87: Kasten yaralanmanın neticesi sebebiyle ağırlaşmış halleri için bir tanım yapar.
- TCK 109/2, 109/3-a: Cebir ve tehdit uygulamak suretiyle silahla kişiyi hürriyetinden yoksun k
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama
...
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Ceza Genel Kurulu'nun 25.10.2018 gün ve 2016/7-127 Esas, 2018/482 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere; 5271 sayılı CMK'nın 225/1. maddesine göre, hükmün konusu iddianamede gösterilen fiil olduğu, "Yargılamayı yapan mahkemenin fiilin hukuki niteliğini takdirde iddia ve savunmalarla bağlı olmadığı, Kanunun açık ve kesin olan bu hükmü karşısında, mahkemece sanığın yargılama sonucunda sabit kabul edilen fiilinin hukuksal niteliğine göre hüküm kurulmakla yetinilmesi gerekirken, fiil nitelik yönünden ikiye bölünerek, aynı fiilden dolayı iki ayrı mahkumiyet kararı verilmesi Ceza Muhakemesi Kanununa aykırılık oluşturacaktır."
Somut olayda sanığın müşteki ile arasında alacak verecek meselesinden dolayı bir anlaşmazlığın bulunduğu, olay günü sanığın müştekinin ikametine gelerek kendisini dışarı çağırdığı, daha sonra araca müştekiyi zorla bindirdiği işletmeciliğini yaptığı işyerine götürdüğü, işyerinin zemin katında müştekinin boynuna köpek tasması takarak zincirle emanette kayıtlı sopa ile müştekiye vurduğu, daha sonra müştekiyi araca tekrar bindirerek belli bir süre dolaştırdıktan sonra müştekinin araçtan kaçarak kurtulduğu olayda, TCK.nın 109/6. maddesinde "Bu suçun işlenmesi amacıyla veya sırasında kasten yaralama suçunun neticesi sebebiyle ağırlaşmış hallerinin gerçekleşmesi durumunda ayrıca kasten yaralama suçuna ilişkin hükümler uygulanır." hükmünün yer aldığı, sanığın müştekinin üzerindeki hakimiyeti sona ermeden meydana gelen yaralama eyleminin müşteki hakkında düzenlenmiş olan kati raporda TCK.nın 87. maddesi "neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama" kapsamında bir yaralama belirtilmediği, müştekiye yönelik gerçekleştirilen eylemlerin bütün halinde kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturması, ayrıca dava konusu edilen kasten yaralama eyleminin kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun unsuru olması nedeniyle eyleminin kül halinde 5237
./..
S/2
sayılı TCK'nın 109/2, 109/3-a maddelerinde yer alan cebir ve tehdit uygulamak suretiyle silahla kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturduğu gözetilmeksizin eylem ikiye bölünerek iki ayrı mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabule göre de;
Suçun işleniş şekli, meydana gelen zararın ağırlığı ve sanığın yoğun kastı gözetilerek temel cezanın alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Müştekinin sanığa olan borcunu ödenmemesinden dolayı alacağının tahsilini sağlamak amacı ile müştekiyi alıkoyması karşısında; sanık lehine TCK.nın 29. maddesi uyarınca tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. ve 326/son maddeleri uyarınca ceza miktarı bakımından kazanılmış hakları saklı kalmak kaydıyla BOZULMASINA, 18.04.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
