Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/16886 Esas 2014/10098 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/16886
Karar No: 2014/10098
Karar Tarihi: 25.04.2014

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/16886 Esas 2014/10098 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi         2013/16886 E.  ,  2014/10098 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
    Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
    Hüküm : TCK"nın 179/2-3, 62/1, 50/1-a, 52, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet

    Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Anayasa Mahkemesinin 07.10.2009 gün ve 27369 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanıp, yayımından itibaren bir yıl sonra yürürlüğe giren, 23.07.2009 gün ve 2006/65 esas, 2009/114 karar sayılı iptal hükmünün yürürlüğe girdiği 07.10.2010 ila 6217 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihine kadar verilen mahkumiyet hükümlerinin hiçbir istisna öngörülmeksizin temyizi mümkün olduğu, 14.04.2011 ve sonrasında ise, doğrudan hükmedilen 3000 TL’ye kadar (3000 TL. Dahil) para cezalarının 5320 sayılı Kanunun Geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu, incelemeye konu dosyada ise hapis cezasından çevrilen para cezasının kesin nitelikte olmayıp, temyizi mümkün olduğu anlaşılmakla, 28.03.2013 tarihli hükmün kesin olduğu gerekçesiyle temyiz isteminin reddine ilişkin 09.04.2013 tarihli günlü ek karar kaldırılarak yapılan incelemede;
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    Cazanın belirlenmesi ve bireyselleştirilmesi sırasında uygulanan kanun maddesinin TCK 61/1 yerine 49/1 olarak, yanlış gösterilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
    Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının 2 nolu bendindeki “TCK md. 49/1” ibaresinin “TCK 62/1” olarak değiştirilerek hükümdeki usul ve kanuna uygun bulunan sair hususların aynen bırakılmasına karar verilmek suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.