MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 62, 52, 53/1, 58 maddeleri uyarınca mahkumiyet


Dolandırıcılık suçundan, sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, yolda yürüyen katılanın yanına giderek, tanıdığı fakir insanlar olup olmadığını, fitre ve zekatlarını nasıl verdiğine ilişkin sorular sorarak, fakir insanlara yardım etmek istediğini söyleyip, "size para vereyim fakir fukaraya eşiniz dağıtsın" diyerek yanında 10.000 TL olduğunu, bunun 7.500 TL" sini dağıtmak istediğini belirtip, katılandan paranın üstünü vermesini istediği, katılanın, yanında o kadar para olmadığını söylemesi üzerine, yanında olanı vermesini, üstünü tamamlayabileceğini söyleyip, katılanın verdiği 1.200 TL"yi alarak ortadan kaybolduğunun iddia ve kabul edilmesi karşısında; sübutu halinde eylemin, 5237 sayılı TCK’nın 158/1-a maddesinde düzenlenen “dini inanç ve duyguların istismar edilmesi suretiyle” dolandırıcılık suçunu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delillerin takdirinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, duruşmaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesine istinaden uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, aynı kanunun 326. maddesi gereğince sonuç ceza miktarı bakımından sanığın kazanılmış haklarının gözetilmesine, 28.01.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.