Tebliğname No : 2 - 2013/44262
MAHKEMESİ : Bursa 8. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 15/11/2012
NUMARASI : 2012/670 (E) ve 2012/1072 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Müştekiye ait inşaatta kullanılmak üzere hazırlanan ve inşaat sahasından çalınan kalıp demirlerin çalınması eyleminin, kullanımları gereği açıkta bırakılmış eşya olup 5237 sayılı TCK"nın 142/1-e maddesine uyan hırsızlık suçunu oluşturduğu halde, aynı Yasanın 141/1 maddesiyle hüküm kurulması,
2- Olay tarihinde güneşin saat 20.15"te batıp 05.46’da doğduğu ve tanık İ.. G..’in beyanından eylemin saat 21.00 sıralarında işlendiğinin anlaşılması karşısında; hırsızlık eyleminin gündüzleyin işlendiğinin kabulü gerekirken, 5237 sayılı TCK"nın 143 maddesi gereğince artırım yapılarak yazılı şekilde fazla cezaya hükmolunması,
3- Suç tarihinde saat 21.00 sıralarında sanıkların kalıp demirlerini kamyonete yükleyip götürmelerinden sonra polise ihbar üzerine sanık Eyüp E.. C..’in kamyonetle birlikte yakalandığı ancak araç içinde çalıntı malzeme bulunmadığı, sanığın diğer sanık A.. Ç..’la birlikte çaldıkları demirleri C... B..in sahibi olduğu Ö...H...k isimli işyerinde çalışan A..C..a 650 TL’ye sattıklarını söyleyip işyerini gösterdikleri, burada 79 adet kalıp demirinin tespit edilip el konularak müştekiye teslim edildiği, sanıkların yakalanmasından sonra E.. C..’in üst aramasında bulunan 460 TL’nin sattıkları demirin bedelinden artan miktar olduğunu ve A.. Ç..’ın da üst aramasında bulunan 165 TL’nin 150 lirasının sattıkları demirin bedelinden kendi payına düşen miktar olduğunu söyleyip rızaen teslim ettikleri, toplam 610 lira para adli emanetin 2012/3660 sırasında kayıtlı ve mevcut olduğu, söz konusu paranın Ö.. H.. isimli işyerinin sahibi C.. B...’e iadesine karar verilmediği ve sanıklar ile C..B..’den kalan 40 TL zararın
karşılanıp karşılanmadığının sorulmadığının dosya içeriğinden anlaşılması karşısında; Dairemizce de benimsenen ve Yargıtay CGK"nın 26.03.2013 günlü, 2012/6-1232 esas ve 2013/106 karar sayılı içtihadında belirtildiği üzere, çalınan malın 3. kişiye satılması halinde; 5237 sayılı TCK"nın 168. maddesinin uygulanabilmesi için hırsızlık suçunun failinin, sattığı yeri veya kişiyi söyleyerek çalınan malın, hırsızlık suçunun mağduruna iadesini sağlaması yetmez. Failin bizzat pişmanlık göstererek, satın alan iyi niyetli ise; sattığı yeri veya kişiyi söyleyerek çalınan malın hırsızlık suçunun mağduruna iadesini sağlaması yanında aynen geri verme veya tazmin suretiyle satın alanın zararını da gidermesi gerekir. Esasen iyi niyetli olan satın alanda bulunan ve hırsızlık suçuna konu olan eşyaya el konulamaz. Hırsızlık suçuna konu eşyaya el konulmasına rağmen, failin satın alandan aldığı para veya sağladığı menfaatin satına alana iade edilmemesi halinde, satın alana Devlet eliyle haksızlık yapılmış olur.
Somut olayda, satın alan hakkında TCK"nın 165. maddesinden işlem dahi yapılmadığına göre, iyi niyetli olarak kabul edilmesi gerekir. Sanıkların yakalanmasından sonra satın alanın ödediği paradan kalan ve adli emanete alınan 610 liranın iade edilmesi, C... B...’den kalan 40 TL zararın karşılanıp karşılanmadığının, karşılanmamış ise karşılanmasını isteyip istemediğinin, sanıklardan da karşılanmayan kısmı karşılamak isteyip istemedikleri sorularak sonucuna göre etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık E.. C.. ve müdafi ile sanık A.. Ç..’ın temyiz istemleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 23.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.