Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
üküm : TCK"nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri
gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay nedeniyle asli ve tam kusurlu olan sanık hakkında temel ceza tayininde asgari hadden uzaklaşmak gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe tamyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 50/6. maddesinin tedbirlerle sınırlı olduğu gözetilmeksizin, sanık hakkında TCK"nın 50/a maddesi gereğince hükmedilen adli para cezasına ilişkin, TCK"nın 52/4. maddesi uyarınca da ihtarat yapılmış olmasına rağmen, ayrıca TCK"nın 50/6. maddesinin uygulanmasına karar verilmesi,
İsabetsiz olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının 4. paragrafında yer alan “150 gün ADLİ PARA CEZASI seçenek yaptırımına Çevrilmesine,” ibaresinden sonraki kısmın hükümden çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.