MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi


Taraflar arasındaki kadastro tesbitine itiraz davasının yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi bir kısım davalılar vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Kadastro sırasında .... Beldesi 152 ada 48, 49, 50, 51 ve 53, 155 ada 15, 16, 18, 19, 20, 21, 52, 55, 56, 67, 68, 70, 71, 72 ve 151, 156 ada 52 ve 53 parsel sayılı taşınmazlar kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği nedeniyle davalılar adına tesbit edilmiştir. Davacılar, çekişmeli taşınmazların kök murisler .... ve ...’dan kaldığı iddiasıyla dava açmıştır.
Mahkemenin birleşen 2005/519, 525, 527 ve 528 esas sayılı dosyasında, davacı Hazine tarafından sırasıyla 152 ada 51, 155 ada 52, 55 ve 56 parsel sayılı taşınmazların Devletin hüküm ve tasarrufu altındaki yerlerden olduğu ve tesbit malikleri yararına zamanaşımıyla zilyetliğiyle edinme koşullarının oluşmadığını iddiasıyla taşınmazların tesbitiyle Hazine adına tescilini istemiştir.
Mahkemece davacıların davasının reddine, Hazinenin davasının kabulüne, 152 ada 51 parsel sayılı taşınmazın tarla niteliğiyle Hazine, 155 ada 52, 55 ve 56 parsel sayılı taşınmazların ise orman niteliğiyle Hazine adına tapuya kayıt ve tesciline, 152 ada 48, 49, 50 ve 53, 155 ada 15, 16, 18, 19, 20, 21, 67, 68, 70, 71, 72 ve 151, 156 ada 52 ve 53 parsel sayılı taşınmazların tesbit gibi tesciline karar verilmiş; hüküm bir kısım davalılar vekili tarafından 152 ada 51, 155 ada 52, 55 ve 56 parsellere yönelik temyiz edilmiştir.
Dava, kadastro tesbitine itiraza ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazların bulunduğu yerde orman kadastrosu 3402 sayılı Kanunun 4. maddesi hükmüne göre yapılmıştır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırmada temyize konu 155 ada 52, 55 ve 56 parsel sayılı taşınmazların orman sayılan yerlerden olduğu, bu nitelikteki taşınmazların zilyetlikle kazanılamayacağı, 152 ada 1 parsel sayılı taşınmazın ise taşlık-kayalık ve (ağırlıklı olarak delice, harnup, pırnal, akçakesme, sandal gibi) maki formunda çalılıklar ile kaplı olduğu, davacılar yararına 3402 sayılı Kanunun 14. maddesinde yazılı kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği yoluyla taşınmaz edinme koşullarının oluşmadığı belirlenerek yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak 19.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6099 sayılı Kanunun 16. maddesiyle 3402 sayılı Kanuna eklenen "Kadastro işlemi ile oluşan tesbit ve kayıtların iptali için Devlet veya diğer kamu kurum ve kuruluşları tarafından kayıt lehtarına karşı kadastro mahkemeleri ile genel mahkemelerde açılan davalarda davalı aleyhine vekâlet ücreti dahil, yargılama giderine hükmolunmaz.” şeklindeki 36/A maddesi ve 17. maddesi ile eklenen " Bu Kanunun 36/A maddesi hükmü, henüz infaz edilmemiş yargı

kararlarındaki vekâlet ücreti dâhil yargılama giderleri için de uygulanır.” şeklindeki geçici 11. maddesi hükümleri gereğince davalı aleyhine yargılama giderleri ve vekalet ücretine hükmedilmesi doğru değil ise de; bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple, hükmün yargılama giderlerine ilişkin 7 ve 8. bentleri tamamen hükümden çıkarılarak bunların yerine “6099 sayılı Kanun ile 3402 sayılı Kanuna eklenen 36/A maddesi gereğince birleşen dosya davacısı Hazine tarafından yapılan yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmasına, davacı yararına vekalet ücreti takdirine yer olmadığına “cümlelerinin yazılması suretiyle hükmün düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun değişik 3. maddesi atfıyla H.U.M.K.’nun 438/7. maddesine göre bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 19/03/2013 günü oy birliğiyle karar verildi.