Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/12183 Esas 2014/36682 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/12183
Karar No: 2014/36682
Karar Tarihi: 23.12.2014

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/12183 Esas 2014/36682 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından bir hırsızlık ve mala zarar verme davasında sanık mahkum edilmiştir. Ancak, sanıkların otomobilin sol arka kapı camını kırmak suretiyle araçtan mont ve çantayı çaldıkları anlaşılmasına rağmen, hükümleri bozulmuştur çünkü eylemlerine uyan kanun maddesi yanlış uygulanmıştır. Mahkeme kararı 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141/1 maddesi yerine 142/1-b maddesi ile verildiği için bozulmuştur. Ayrıca, hüküm tarihinde yürürlükte olan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 50/5. maddesi uyarınca, doğrudan verilen 3.000 TL ve altında kalan adli para cezasına ilişkin hükümün temyizi mümkün olmadığı belirtilmiştir. Hükmolunan cezanın türü ve miktarına nazaran, 14.04.2011 tarihli Resmi Gazetede yayınlanan 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen Geçici 2. madde uyarınca, doğrudan verilen 3.000 TL ve altında kalan adli para cezasına ilişkin hükmün temyizi mümkün bulunmadığı belirtilmiştir.

13. Ceza Dairesi 2014/12183 E. , 2014/36682 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
A- Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK"nın 50/5. maddesinde öngörülen düzenlemeye göre, hükmolunan cezanın türü ve miktarına nazaran, 14.04.2011 tarihli Resmi Gazetede yayınlanan 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen Geçici 2. madde uyarınca, doğrudan verilen 3.000 TL ve altında kalan adli para cezasına ilişkin hükmün temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca O yer Cumhuriyet savcısının temyiz talebinin isteme uygun olarak REDDİNE,
B- Sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Sanık ... hakkında, Tarsus 2 Asliye Ceza Mahkemesinin 2000/125-2001/131 sayılı kararıyla hırsızlık suçundan verilen ve 01.10.2008 tarihinde infaz edilen tekerrüre esas eski hükümlülüğü bulunduğu ve koşulları oluştuğu halde 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanıkların otomobilin sol arka kapı camını kırmak suretiyle araçtan mont ve çantayı çaldıklarının anlaşılması karşısında; eylemlerine uyan 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesi yerine aynı yasanın 141/1 maddesiyle hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, O yer Cumhuriyet savcısı, sanıklar ... ve ...’in temyiz istemleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi gereğince kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, 23.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.