MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Tapu iptali, tescil ve katkı payı alacağı

... mirasçıları; ... ve müşterekleri ile ... ve müşterekleri aralarındaki tapu iptali, tescil ve katkı payı alacağı davasının kısmen kabulüne ve kısmen reddine dair ... Aile Mahkemesinden verilen 08.09.2011 gün ve 465/783 sayılı hükmün duruşma yapılması suretiyle Yargıtay"ca incelenmesi bir kısım davalılar ... ve müşterekleri vekili tarafından istenilmiştir. Dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 03.04.2012 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü temyiz eden bir kısım davalılar vekili Avukat ... ve karşı taraftan davacı ... vekili Avukat ..., ..., ...vekili Avukat ..., ... vekili Avukat ... geldiler. Duruşmaya başlanarak temyiz isteğinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan ve hazır bulunanların sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek dosyanın incelenmesi sonucu görülen eksikliklerin ikmali için dosyanın mahal mahkemesine iadesine karar verilmesini takiben eksiklik tamamlanmış olmakla dosya yeniden incelendi gereği düşünüldü:


K A R A R

Davacılar ...mirasçıları ... ve müşterekleri vekili, vekil edenlerinin murisi ...’ün gerek İsveç’te çalışarak elde ettiği gelir gerek bankalardan çektiği kredilerle davalı adına alınan dava konusu taşınmazlar, araç ve davalı adına açılan banka hesaplarındaki parada katkısı olduğunu açıklayarak öncelikle taşınmazlar için tapu iptali tescil mümkün olmadığı takdirde fazla haklarını saklı tutarak 100.000 TL"nin dava tarihinden itibaren faizi ile davalı İlhan’dan tahsiline karar verilmesini istemiş, harcını da yatırdığı 22.5.2006 tarihli dilekçesi ile isteğini 369.052,44 TL olarak ıslah etmiştir.
Davalı İlhan vekili, vekil edeni ile ...’ün boşandığını ve kararın 1991 yılında kesinleştiğini, daha sonra davacının af dilemesi üzerine yeniden 1999 yılında evlendiklerini, yeni evlilikte alınan taşınmaz olmadığını, önceki evlilikte alınan mal varlığında da davacının katkısı bulunmadığını, mal varlığının davalının çalışarak elde ettiği gelirlerle edinildiklerini, aracın ise, davalı üzerine tescil edilmediğini açıklayarak davanın reddine karar verilmesini savunmuş, yargılama sırasında İlhan’ın ölümü üzerine mirasçıları davaya dahil edilerek yargılamaya devam edilmiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ve kısmen reddi ile 59.912,50 TL katkı payı alacağının dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte müteselsilen davalılardan alınarak veraset ilamındaki hisseleri nispetinde davacılara verilmesine, fazlaya ilişkin talep ile tapu iptali ve tescil isteğinin reddine karar verilmesi üzerine hüküm bir kısım davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar ...ile İlhan Karabıyık 22.12.1967 tarihinde evlenmiş, 19.3.1991 tarihinde açılan boşanma davasının kabulüne ilişkin İsveç Göteborg Mahkemesinin 17.4.1991 tarih DT 242 sayılı 8.5.1991 tarihinde kesinleşen kararı ile boşanmışlar, 14.7.1992 tarihinde açılan dava sonunda ....Asliye Hukuk Mahkemesinin 14.7.1992 tarih 1992/431 Esas 1992/551 Karar sayılı ilamı ile yabancı mahkeme kararının tanınmasına karar verilmiş, tanıma kararı da 12.3.1991 tarihinde kesinleşmiştir. Taraflar 7.9.1999 tarihinde yeniden evlenmişler ve bu evlilik de İlhan’ın 16.7.2003 tarihinde ölümü ile sona ermiştir. ...tarafından İlhan aleyhine açılan mal rejiminin tasfiyesinden kaynaklanan tapu iptali ve tescil olmazsa alacak isteğine ilişkin dava sırasında önce davalı İlhan 16.7.2003, daha sonra 6.11.2009 tarihinde ...ölmüşler ve geride mirasçıları olarak davacılar ile davalılar kalmışlardır. Taraflar arasında boşanmaya ilişkin yabancı mahkeme kararının 8.5.1991 tarihinde kesinleşmesiyle, ilk evlilikten kaynaklanan mal rejimi sona ermiştir (TMK.nun 225/2.m.). Eşler arasında sözleşmeyle başka mal rejimi seçilmediğinden, boşanma davasının açıldığı 19.3.1991 tarihine kadar mal ayrılığı (TKM.nin 170.m.) rejimi geçerlidir (TMK.nun 202, 4722 s.Y.nın 10.m.).
Dava konusu yapılan ve mal rejiminin sona erdiği 19.3.1991 tarihi sonrası alındığı belirlenen mal varlığı üzerinde davacının katkı payı alacağı isteme imkanı bulunmadığından mahkemece, evlenme tarihi ile 19.3.1991 tarihleri arasında edinilen taşınmazlar üzerinden değerlendirme yapılması doğrudur. Bunlardan 3120 parsel 26.4.1984 ve 261 ada 1 parseldeki 106/2172 payın öncesi 773 parsel ile 260 ada 1 parselin öncesi 769 parsel 27.12.1976 tarihinde satın alınarak İlhan Karabıyık adına tapuya tescil edilmişlerdir. Dava konusu taşınmazlar taraflar arasında mal ayrılığı rejiminin geçerli olduğu dönemde edinilmiş olduklarından davacının talebi katkı payı alacağına ilişkindir.
Mahkemenin kısmen kabule ilişkin önceki kararları kısa karar ve gerekçeli karar arasındaki çelişki sebebiyle birinci kez, 260 ada 1 parselin hesaplamaya dahil edilmemesi sebebiyle ikinci kez Yargıtay 2.Hukuk Dairesi tarafından bozulmuş, mahkemece, bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda alınan bilirkişi raporu doğrultusunda yazılı şekilde hüküm kurulmuştur. Dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına ve uyulan bozma ilamında açıklandığı üzere işlem yapılıp sonucu dairesinde hüküm tesis edildiğine, her iki tarafın da çalışarak gelir elde ettikleri belirlendiğine, taraf gelirleri, kişisel harcamalar ve erkeğin TKM.nin 152.maddesindeki evi geçindirme yükümlülüğü gözönünde bulundurulduğuna, evlilik birliği içinde edinilen hükme konu taşınmazlarla ilgili hükme esas alınan bilirkişi raporunda yapılan katkı payı alacağının hesaplanma yöntemi, davacıların miras paylarının da dikkate alınması, dava tarihinden geçerli faize hükmedilmesi yerinde olduğuna, bu tür davalarda fedakarlığın denkleştirilmesi ve hakkaniyet kuralının da gözetilmesi gerektiğine göre bir kısım dahili davalılar vekilinin aşağıdaki yazılı vekalet ücreti dışındaki esasa ilişkin diğer temyiz itirazları yerinde bulunmamıştır.
Her ne kadar hükme esas alınan bilirkişi raporunda taraf gelirlerine göre yapılan hesaplamada katkı payı oranı esasen % 73 olarak dikkate alınması gerekirken % 59,23 olarak alınması ve davacı lehine daha az miktarda katkı payı alacağına hükmedilmesi bozmayı gerektirmekte ise de, hükmün davacı tarafından değil bir kısım dahili davalılar vekili tarafından temyiz edildiği, temyiz edenin sıfatı ve aleyhe bozma yasağı kuralı sebebiyle bu hususta bozma yapılma imkanı bulunmadığı dikkate alınarak bozma yapılmamıştır.
Ancak, davacı tarafın dava dilekçesindeki isteği harcını da yatırdığı 100.000 TL ise de, yargılama sırasında talebini harcını yatırdığı 22.5.2006 tarihli dilekçesi ile 369.052,44 TL olarak ıslah etmiştir. Mahkemece, talebin 59.912,50 TL yönünden kabulüne fazlaya ilişkin isteğin reddine karar verilmiş, davalı taraf lehine de kabul edilen miktar üzerinden 6.663 TL vekalet ücreti takdir edilmiştir. Mahkemece, harcı yargılama sırasında ıslah edilerek tamamlanan 369.052,44 TL dikkate alınarak kabul edilen 59.912,50 TL çıkartıldıktan sonra kalan miktar bakımından davanın reddine karar verildiği dikkate alınarak davalı lehine vekalet ücretinin de hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince nispi olarak bu miktar üzerinden takdiri gerekirken yazılı şekilde kabul edilen miktar üzerinden takdir edilmesi doğru olmamıştır.
Açıklanan nedenlerle bir kısım davalılar ... ve müşterekleri vekilinin temyiz itirazları kısmen yerinde görüldüğünden kabulü ile usul ve yasaya uygun bulunmayan hükmün vekalet ücretine ilişkin bölümü bakımından 6100 sayılı HMK.nun Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK.nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca HUMK.nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve HUMK.nun 440/I maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, Yargıtay duruşmasının yapıldığı tarihte yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi hükümleri uyarınca 900 TL avukatlık ücretinin davacılardan alınarak Yargıtay duruşmasında avukat marifetiyle temsil olunan bir kısım dahili davalılara verilmesine ve 889,80 TL peşin harcın istek halinde bir kısım davalılara iadesine 30.10.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.