Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/17153 Esas 2020/1854 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanık ... ve suça sürüklenen ... ... hakkında katılan ..."a karşı kasten yaralama suçundan verilen beraat kararlarına yönelik katılan vekilinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin isteme uygun olarak ONANMASINA,
2)Sanık ... hakkında katılan ..."a karşı kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık, katılan vekili ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz taleplerinin incelenmesinde;
a)Sanık ..."in katılanın yüzünde sabit ize neden olacak şekilde kasten yaralama suçunu işlediği olayda, 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 87/1-c maddeleri gereğince belirlenen cezanın 3 yıldan az olması halinde, verilen cezanın TCK"nin 87/1-son maddesi gereğince 3 yıla çıkartılması ve diğer indirim maddelerinin bu ceza miktarı üzerinden uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
b)Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Bolvadin Ceza Mahkemesinin 05.04.2011 tarih 2010/64 Esas ve 2011/80 Karar sayılı ilamına konu suçu işlediği tarihte 18 yaşından küçük olduğu cihetle, 5237 sayılı TCK"nin 58/5. maddesinde yer alan “Fiili işlediği sırada on sekiz yaşını doldurmamış olan kişilerin işlediği suçlar dolayısıyla tekerrür hükümleri uygulanmaz.” şeklindeki düzenleme gereğince, söz konusu ilamın tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
c)Sanığın aşamalardaki savunmalarında, katılanın olay günü kendisine küfür etmesi üzerine darp olayının meydana geldiğini beyan etmesine ve katılanın arkadaşı olan tanıkların da sanığın bu beyanını doğrulamasına göre, sanık lehine TCK"nin 29. maddesinde yer alan haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
d)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık, katılan vekili ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 04.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi