MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile bakiye ücret alacağı, asgari geçim indirimi alacağı, fazla mesai ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı ve davalılardan ... avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, haklarının ödenmemesi ve 1475 sayılı yasanın 14. Maddesinin 5. Bendine dayanarak 15 yıl ve 3600 gün prim ödeme şartlarını tamamladığı gerekçesiyle, iş akdini haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile maaş, fazla mesai, yıllık izin ve asgari geçim ücreti alacaklarının ödenmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar, davacının , kendi isteğiyle işten ayrıldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, ..... yönünden davanın reddine, .... yönünden davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar, davalı .... ve davacı vekilince temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
6098 sayılı Türk Borçlar Kanununun 19 ve 6100 sayılı HMK.’un 33. maddeleri uyarınca yargıç tarafların hukuki nitelendirmesi ile bağlı değildir. Yargıç aradaki sözleşmesel ilişkiyi yorumlar, sözleşme türünü ve içeriğini kendisi belirler. Tarafların gerçek ve ortak iradelerini esas alır, aradaki hukuki ilişkiyi tespit eder.
Organik bağ ilişkisinde işveren sıfatı olan tüzel kişinin, işçinin iş sözleşmesinden veya iş kanunundan doğan haklarını kullanmasının engellenmesi için temsilde farklı kişiliklere yer vermesi söz konusudur. Bu durumda tüzel kişinin bağımsızlığı sınırlanır ve organik bağ içinde olunan kişi ile özdeş kabul edilir.
Bu anlamda; tüzel kişilik hakkının kötüye kullanılması, kanuna karşı hile, işçiye zarar verme(haklarının alınmasını engelleme), tarafta muvazaa(hizmeti kendisine verdiği halde başka bir kişiyi kayıtta işveren olarak gösterme) ve namı müstear yaklaşımı nedeni ile dolaylı temsil söz konusudur. Bu durumların söz konusu olduğu halde tüzel kişilik perdesinin aralanması sureti ile gerçek işveren veya organik bağ içinde olan tüm işverenler sorumlu tutulmaktadır. Organik bağ ise şirketlerin adresleri, faaliyet alanları, ortakları ve temsilcilerinin aynı olmasından, aralarındaki hukuki ilişkilerin tespitinden anlaşılır.
Çalışma hayatında işçinin sigorta kayıtlarında yer alan işverenin dışında başka işverenlere hizmet verdiği, yine işçinin bilgisi dışında birbiri ile bağlantısı olan işverenler tarafından sürekli giriş çıkışlarının yapıldığı sıklıkla karşımıza çıkmaktadır. Bu gibi durumlarda, Dairemiz “şirketler arasında organik bağ” dan söz edilerek kıdem tazminatına hak kazanma, hesap tarzı yönlerinden aralarında bağlantı bulunan bu işverenlerin birlikte sorumluluğunu kabul etmektedir (Yargıtay 9.HD. 26.3.1999 gün 1999/18733 E, 1999/6672 K.).
Somut uyuşmazlıkta davacı, davalılar yanında 15.11.2000-01.09.2010 tarihleri arasında çalıştığını, iddia etmiştir. Davalı ise davacının ... yanında çalışmasının bulunmadığını, diğer davalı yanında 09.12.2002-09.01.2006 arası çalıştığını savunmuştur. Mahkemece ... nin sicil nosu ile ortakları ve diğer şirketin ortaklarının kim olduğuna ilişkin araştırma yapılmaksızın, eksik incelemeyle davacının 10.12.2002-01.09.2010 tarihleri arasında .... de çalıştığı kabul edilmiştir.
Mahkemece davalıların kuruluştan beri tüm ticaret sicili kayıtları, ... kayıtları, işyeri adres bilgileri, ortak bilgileri, varsa ortak değişikliğine ait kayıtları getirtilmeli, davalılar arasında organik bağ olup olmadığı açıklığı kavuşturulmalı ve sonucuna göre karar verilmelidir. Eksik araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA bozma sebebine göre sair temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 27.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.