MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki yoksulluk nafakası davası üzerine mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı dava dilekçesinde; davalı ile .... Asliye Hukuk Mahkemesinin 2000/104 Esas ve 2000/449 Karar sayılı ilamı ile 11.10.2000 tarihinde boşandıkları, herhangi bir geliri olmadığını, geçimine annesinin yardım ettiğini, davalının otobüs şoförlüğü yaptığını belirterek 50,00 TL yoksulluk nafakasına karar verilmesini dava ve talep etmiştir.
Davalı davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece; davanın kabulü ile dava tarihinden itibaren geçerli olmak üzere aylık 50,00 TL yoksulluk nafakasının davalıdan alınıp davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Somut olayda; tarafların ... Asliye Hukuk Mahkemesinin 2000/104 Esas ve 2000/449 Karar sayılı ilamı ile 11.10.2000 tarihinde boşandıkları ve kararın 18.05.2011 tarihinde kesinleştiği, işbu yoksulluk nafakası davasının 07.08.2001 tarihinde açıldığı, 27.03.2002 tarihinde karar verildiği ve gerekçeli kararın davalı tarafa 24.03.2015 tarihinde tebliğ edildiği görülmüştür.
Dava yoksulluk nafakası talebine ilişkindir.
Hüküm, verildiği tarihten itibaren 10 yıl geçmekle zamanaşımına uğrar. Hüküm verildiği tarihten itibaren 10 yıl geçtikten sonra karar ve ilam harcı yatırılarak kendisine ilam tebliğ edilen borçlu temyiz yoluna başvurarak ilamın zamanaşımına uğramış olması nedeniyle hükmün bozulmasını isteyebileceği gibi temyiz etmeden de hükmün icraya konulması halinde İİK 33 ve 33/a maddelerine göre ilamın zamanaşımına uğradığını bildirip takibin durdurulmasına karar verilebilir.
Hükmün tefhiminden itibaren, on yıl geçtiği halde, ilamın taraflara tebliğ edilmemiş bulunması halinde, buradaki zamanaşımı konusunda, 11.04.1940 gün ve 15/70 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı çıkarılmıştır.
Bu İBK."na göre, burada bahsedilen zamanaşımı, dava zamanaşımı olup, mahiyeti itibariyle işten el çekmiş bulunduğundan yerel mahkemede değil, Yargıtay"da temyiz sebebi olarak ileri sürülebilecektir. Yargıtay bu temyiz sebebini yerinde görür ise, yani hüküm ile tebliğ günü arasında on yıl geçmiş ise, kararı esasa girmeden, sadece bu sebepten bozacaktır. (Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 01.06.1988 gün 1987/805 E. ve 1988/445 K. sayılı kararı )
Öyle ise mahkemece; bu ilkeler gözetilerek, davanın zamanaşımı nedeni ile reddine karar verilmesi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün temyiz eden davalı yararına BOZULMASINA, bozma biçimine göre öteki temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 22.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.