7. Ceza Dairesi Esas No: 2014/27418 Karar No: 2016/5804
5015 sayılı Yasaya Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/27418 Esas 2016/5804 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanıklar hakkındaki 5015 sayılı Yasaya Muhalefet suçlamasından biri beraat ederken diğerleri hükümlü bulundu. EPDK vekilinin beraat kararına yönelik temyizi reddedildi. Sanıklara verilen hapis cezasının eksik hapis cezasına çevrilmesi aleyhe temyiz olmadığı için bozma yapılmadı. Ancak TCK'nin 53.maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, mahkum olduğu kısa süreli olmayan hapis cezası ertelenen sanıklar hakkında hak yoksunluğunun uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi gerektiği belirtildi. Bu düzeltme yapıldıktan sonra hükmün onaylanmasına karar verildi. Kanun maddesi olarak, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1-2-3 madde fıkraları ve TCK'nın 62. maddesi belirtildi.
7. Ceza Dairesi 2014/27418 E. , 2016/5804 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : 5015 sayılı Yasaya Muhalefet HÜKÜM : Sanıklar ... hakkında beraat ve diğer sanıklar hakkında Hükümlülük,müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü; I-Katılan EPDK vekilinin sanıklar ... ve ... haklarındaki beraat kararına yönelik temyizine göre yapılan incelemede: Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre katılan EPDK vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, II-Sanıklar ... ve ..."nin haklarındaki mahkumiyet kararına yönelik temyizlerine gelince; Sanıklara verilen 2 yıl 2 ay hapis cezasından, TCK"nun 62 maddesi gereğince 1/6 indirim yapıldıktan sonra, 1 yıl 9 ay 20 gün hapis cezası yerine 1 yıl 9 ay 10 gün eksik hapis cezasına hükmedilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır, 24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nın 53.maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, TCK"nın 53.maddesinin 3.fıkrası uyarınca, mahkum olduğu kısa süreli olmayan hapis cezası ertelenen sanıklar hakkında anılan maddenin 1.fıkrasının (c) bendinde yazılı hak yoksunluğunun, sanıların kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkileri açısından uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi, Yasaya aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nın 322.maddesi uyarınca, hükümden TCK.nın 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E. , 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nın 53/1-2-3 madde fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20/04/2016 günü oybirliğiyle karar verildi.